Уладзімір Казіміравіч Стукаліч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
вікіфікацыя, стыль
Радок 1:
{{навуковец}}
''' Уладзімір Казіміравіч Стукаліч''' ({{ДН|9|11|1856|28|10}}, Екабштат [[Курляндская губерня|Курляндскай губернгуберні]]і, цяпер {{МН|Екабпілс||}}, [[Латвія]] — {{ДС|18|10|1918}}, {{МС|Віцебск||}}; Псеўданім: ''Веневич''; Крыптанім: ''В. С.'') — [[літаратуразнавец]], [[гісторык]], [[юрыст]]. У ідэйным плане прытрымліваўся [[Заходнерусізм|заходнерускіх]] поглядаў на [[беларусы|беларубеларусаў]]саў і іх гісторыю.
 
== Біяграфія ==
Паходзіў са [[шляхта|шляхшляхецкай]]ецкай сям'і. Адразу пасля нараджэння У. Стукаліча яго бацькі пераехалі ў [[Віцебск]]. У 1867—1879 гг. вучыўся ў [[Віцебская гімназія|Віцебскай гімназігімназіі]]і; у 1879—1883 гг. на адміністрацыйным аддзяленні юрыдычнага факультэта [[Санкт-Пецярбургскі дзяржаўны ўніверсітэт|Пецярбургскага ўніверсітэта]].
 
Пачаў займацца [[Літаратура|літаратурнай]] дзейнасцю. Актыўна друкаваў гісторыка-літаратурныя матэрыялы ў газеце «Русский курьер» пад псеўданімам[[псеўданім]]ам ''Веневіч''. Працаваў над дысертацыяй «Юрыдычнае становішча гарадской абшчыны ў Заходняй Русі». Займаўся [[Адвакат|адвакацкай]] практыкай. Падтрымліваў сувязі з [[Народнікі|народнікамі]]. Арыштаваны ў студз.студзені 1889 г.; 4 месяцы правёў у зняволенні; з-за слабога здароўя адпушчаны пад нагляд паліцыі.
 
У лютым 1891 г. да У. Стукаліча ў Віцебск прыязджаў рускі пісьменнік [[Глеб Іванавіч Успенскі|Г. Успенскі]], з якім Стукаліч перапісваўся з 1886 г. У 1891 годзе выйшла кніга У. Стукаліча «Беларусь і Літва», якая вытрымала яшчэ 2 выданні. Даследаваў аўтарства паэмы [[Тарас на Парнасе|«Тарас на Парнасе»]]. Член [[Віцебская губернская вучоная архіўная камісія|Віцебскай вучонай архіўнай камісіі]]. Выступаў за адкрыццё ў Віцебску ўніверсітэта. У 1893 годзе пазнаёміўся з мастаком [[Ілья Яфімавіч Рэпін|І. Рэпіным.]]. Даследаваў творчасць [[Мікалай Якаўлевіч Нікіфароўскі|М. Нікіфароўскага]] і [[Аляксей Парфёнавіч Сапуноў|А. Сапунова]] (прысвяціў ім асобныя кнігі). У 1898 годзе пакінуў адвакацкую практыку і перайшоў у казённую палату. На працягу 3 гадоў жыў у [[Слонім]]е і [[Гродна|Гродне]]; потым вярнуўся ў Віцебск.
 
== Бібліяграфія ==
Радок 26:
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|2|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
* ''Падліпскі А.'' Летапісец Віцебшчыны. Мн., 1993.
* ''Падліпскі А. М.'' Стукаліч Уладзімір Казіміравіч // {{кніга|загаловак=[[Энцыклапедыя гісторыі Беларусі]]: У 6 т. Т. 6 Кн. 1|адказны=Рэдкал.: [[Генадзь Пятровіч Пашкоў|Г. П. Пашкоў]] і інш|месца=Мн.|выдавецтва=БелЭн|год=2001|том=6|isbn=985-11-0214-8|тыраж=10 000}}
* ''Подлипский А. М.'' Витебская Александровская гимназия. — Витебск, 1994. — 1500 экз. {{ref-ru}}
* {{крыніцы/БП (1992-95)||Уладзімір Стукаліч}}. Т. 5.
 
== Спасылкі ==