Вязань: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 71:
У 1652 годзе вялікі канюшы літоўскі Багуслаў Радзівіл аддаў Вязынь у заставу Базылю і Яну Кастравіцкім і Самуэлю Філіповічу, пазычыўшы ў іх 70000 талераў. Потым Вязынь пераходзіць у заставу ад аднаго з пасэсараў — Самуэля Філіповіча, да Рэгіны з Кастравіцкіх Валадковічавай, менскай земскай пісаравай.<ref name=":0" />
 
У час вайны 1654—1667 гадоў казакі І. Залатарэнкі ў 1655 годзе спалілі і разрабавалі Койданава і наваколлі. У гэтых умовах муж Рэгіны, земскі пісар менскі Крыштаф Валадковіч, прысягнуў маскоўскаму цару Аляксею Міхайлавічу. Цар загадаў свайму ваяводзе Арсеньеву ўсё маёнткі ў Менскім павеце, чые ўладальнікі не прысягнулі яму, забіраць на царскае імя. Арсеньеў паведамляў цару, што выконвае загад і што пасылаў капітана Цімафея Жамчужнікава збіраць хлеб па Менскім павеце, але з-за казацкага рабавання ніякага хлебухлеба ў сялян няма. Сам цар Аляксей Міхайлавіч ў верасні 1656 года праязджаў праз Грытчына, Вязынь і Койданава падчас інспекцыі захопленых тэрыторый.<ref name=":0" />
 
{{зноскі}}