У пачатку катархея Месяц знаходзіўся на [[мяжа Роша|мяжы Роша]], гэта значыць на адлегласці каля 17 тыс. [[км]] ад Зямлі, але адлегласць паміж Зямлёй і Месяцам хутка павялічвалася (з хуткасцю каля 10 [[км]]/[[год]]). Да канца катархея хуткасць аддалення Месяца ад Зямлі знізілася да 4 [[см]]/[[год]], а адлегласць паміж імі ў гэты час складала каля 150 тыс. [[км]].
Адначасова на Месяцы адбываліся такія ж геалагічныя працэсы, утвараліся месячныя[[месяцовае мора|месяцовыя моры]], запоўненыя базальтавымі[[базальт]]авымі лавамі. У адрозненне ад Зямлі, энергетычныя рэсурсы Месяца параўнальна хутка страціліся з-за яго малой масы. Мяркуюць, што зараз тэмпература ў глыбіні Месяца роўна 100оС100°С, тэрмічная эвалюцэвалюцыя нязначна працягваецца ў яго нетрах. У наш час Месяц можна разглядаць як аналаг старажытнай Зямлі. Але эвалюцыя Зямлі пайшла далей, тады як Месяц амаль не змяніўся за апошнія 3-3,5 млрд. гадоў. Такім чынам, Месяц можна прыняць за своеасаблівую мадэль Зямлі на самым пачатку геалагічнай гісторыі яе развіцця.
ыя нязначна працягваецца ў яго нетрах. У наш час Месяц можна разглядаць як аналаг старажытнай Зямлі. Але
эвалюцыя Зямлі пайшла далей, тады як Месяц амаль не змяніўся за апошнія 3-3,5 млрд. гадоў. Такім чынам, Месяц можна прыняць за своеасаблівую мадэль Зямлі на самым пачатку геалагічнай гісторыі яе развіцця.
