Ігнат Багдашэўскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Праўкі аўтарства Дзяніс Тутэйшы (размова) адкочаныя; вернута апошняя версія аўтарств...
др перааформіў лід, наконт формулы "Вазыньскі маёнтак", гл. граматыку беларускай мовы, пагатоў маёнтак не складаўся толькі з Вязыня
Радок 1:
'''Ігнацы{{крыніца?}}Ігнат Багдашэўскі'''<ref>''Мальдзіс А. В''. Багдашэўскі Ігнат // БЭ у 18 т. -- Т. 2. -- Мн.: БелЭн, 1996. -- С. 206.</ref><ref name=":2">Багдашэўскі Ігнат // Памяць : Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. — Мінск. 2004. — С. 104.</ref> ({{lang-pl|Ignacy Bogdaszewski}}<ref>''Kaupuż A.'' О pierwszym polskim tłumaczeniu «Dum» К. Rylejewa. // «Slavia orientalis». R. XIX. Nr. 3. 1970. — S. 239—246.</ref>; {{ДН|||1807}} — {{ДС|||1864}}), таксама-- '''Ігнацій СцяпанавічІнгацы Багдашэўскі'''; ({{lang-ru|Игнатий Степанович Богдашевский}}<ref name=":1">Паказальнік імёнаў // Архіў уніяцкіх мітрапалітаў. Дакументы да гісторыі царквы ў Беларусі XV—XIX стст. у фондзе «Канцылярыя мітрапаліта грэка-уніяцкіх цэркваў у Расіі»: Даведнік. Склад. С. І. Паўловіч, Т. М. Мальцава — Т. 1. — Мінск-Полацк, 1999. — 386 с. ISBN 985-6448-05-0: ''«Богдашевский Игнатий Степанович, секретарь полоцкого архиепископства 3212, 3309, 3351, 3365, 3392, 3449, 3474»''.</ref>), у беларускіх даведачных выданнях даецца-- '''ІгнатІгнацій Сцяпанавіч Багдашэўскі'''<ref; name=":2">Багдашэўскі Ігнат // Памяць : Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна.{{ДН|||1807}}Мінск. 2004. — С. 104.</ref>{{ДС|||1864}}) — грамадскі дзеяч і польскамоўны паэт.
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям'і навагрудскага суддзі Стэфана Багдашэўскага і Разіны Блоцкай, сястры уніяцкага мітрапаліта [[Іасафат Булгак|Іасафата Булгака]]. Скончыў {{нп5|Мінская мужчынская гімназія|Мінскую гімназію|ru|Минская мужская гимназия}}<!--(гэта не проста прыметнік, можа і Віленскі ўніверсітэт называўся проста «Універсітэт», а Бярэзінскі біясферны запаведнік проста «Біясферны запаведнік»? Поўная назва — ''Минская мужская гимназия Виленского учебного округа''.)-->. Вучыўся ў Віленскім універсітэце. Падчас навучання ва ўніверсітэце заняўся літаратурнай творчасцю. У 1828 годзе ўжо быў мінскім павятовым харунжым<ref>1.1.29. Метрика о Крещении Клары Мальвины Ганской // Ганские. Прошлое и настоящее : Документально-историческое эссе / П. Н. Ганский. — Оренбург: ООО ИПК «Университет», 2012. </ref>. Пасля ўніверсітэта быў сакратаром полацкага архіепіскапства, калі кафедру займаў (1833—1838) мітрапаліт І. Булгак<ref name=":1" />.<ref name=":0">''Сурмачэўскі І.'' [http://media.catholic.by/nv/n66/art13.htm Wiazyń, Вязынь, Вязань] // «Наша Вера» № 4(66), 2013.</ref>
 
У 1836 годзе ў спадчыну па дзядзьку Антонію Багдашэўскім атрымаў маёнтак [[Вязань|Вязыньскі маёнтак]]. Абраны мінскім павятовым маршалкам (таксама менскім павятовым маршалкам) з 1841 г., атрымаў чын калежскага асэсара{{крыніца?}}, затым калежскага сакратара{{крыніца?}}. Разам з сястрой Антанінай, у сваім мінскім доме на [[Высокі рынак|Высокім Рынку]] даваў вечарыны паэзіі, так званыя «чацвяргі», якія збіралі мінскі бамонд і былых выхаванцаў Мінскай гімназіі, у т.л. Антона і Людавіка Горватаў, Апалінарыя Свентаржэцкага, Міхала Корсака, Вейсенгофа і інш.<ref name=":0" />
 
За ўдзел у [[Паўстанне 1863-1864 гадоў|паўстанні 1863—1864 гадоў]] быў секвестраваны маёнтак Стэфана Багдашэўскага. Неўзабаве секвестр знялі, напэўна, не без дапамогі Ігнацыя Багдашэўскага, магчыма, пасля перажыванняў за сына, ён памёр у тым жа 1864 годзе.<ref name=":0" />
Радок 19:
Ян у спадчыну па бацьку атрымаў Плявакі.<ref name=":0" />
 
Альгерд у спадчыну па бацьку атрымаў Вязынь, Камароўшчыну, Лісаўшчыну, Паўлюці і Павелкава. Займаўся гаспадаркай у сваім маёнтку [[Вязань|Вязыньскім маёнтку]].<ref name=":0" />
 
Стэфан у спадчыну па бацьку атрымаў Фаніпаль, Падсасоне, Седлішча, Холм і Груду. У 19-гадовым узросце браў удзел у Паўстанні 1863—1864 гадоў, за што на яго маёнтак Фаніпаль быў накладзены секвестр. Секвестр неўзабаве знялі, напэўна, не без дапамогі бацькі. Меў сына '''Ігнацыя''', які з 1890 года вучыўся ў Імператарскім інстытуце права імя прынца П. Г. Альдэнбургскага ў Санкт-Пецярбургу.<ref name=":0" />