Ігнат Багдашэўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Біяграфія: зноскі
Радок 4:
Нарадзіўся ў сям'і навагрудскага суддзі Стэфана Багдашэўскага і Разіны Блоцкай, сястры уніяцкага мітрапаліта [[Іасафат Булгак|Іасафата Булгака]]. Скончыў {{нп5|Мінская мужчынская гімназія|Мінскую гімназію|ru|Минская мужская гимназия}}<!--(гэта не проста прыметнік, можа і Віленскі ўніверсітэт называўся проста «Універсітэт», а Бярэзінскі біясферны запаведнік проста «Біясферны запаведнік»? Поўная назва — ''Минская мужская гимназия Виленского учебного округа''.)-->. Вучыўся ў Віленскім універсітэце. Падчас навучання ва ўніверсітэце заняўся літаратурнай творчасцю. У 1828 годзе ўжо быў мінскім павятовым харунжым<ref>1.1.29. Метрика о Крещении Клары Мальвины Ганской // Ганские. Прошлое и настоящее : Документально-историческое эссе / П. Н. Ганский. — Оренбург: ООО ИПК «Университет», 2012. </ref>. Пасля ўніверсітэта быў сакратаром полацкага архіепіскапства, калі кафедру займаў (1833—1838) мітрапаліт І. Булгак<ref name=":1" />.<ref name=":0">''Сурмачэўскі І.'' [http://media.catholic.by/nv/n66/art13.htm Wiazyń, Вязынь, Вязань] // «Наша Вера» № 4(66), 2013.</ref>
 
У 1836 годзе ў спадчыну па дзядзьку Антонію Багдашэўскім атрымаў [[Вязань|Вязыньскі маёнтак]]. Абраны мінскім павятовым маршалкам зу 1841 г.годзе, атрымаў чын калежскага сакратара<ref>Памятная книжка Минской губерніи на 1845 годъ. -- Минскъ: Типографія Губерн. Правленія, 1845.</ref>, затым калежскага асэсара<ref name=":3">Памятная книжка Минской губерніи. -- Минскъ: Типографія Губерн. Правленія, 1861. -- С. 51.</ref>. Разам з сястрой Антанінай, у сваім мінскім доме на [[Высокі рынак|Высокім Рынку]] даваў вечарыны паэзіі, так званыя «чацвяргі», якія збіралі мінскі бамонд і былых выхаванцаў Мінскай гімназіі, у т.л. Антона і Людавіка Горватаў, Апалінарыя Свентаржэцкага, Міхала Корсака, Вейсенгофа і інш.<ref name=":0" />
 
За ўдзел у [[Паўстанне 1863-1864 гадоў|паўстанні 1863—1864 гадоў]] быў секвестраваны маёнтак Стэфана Багдашэўскага. Неўзабаве секвестр знялі, напэўна, не без дапамогі Ігнацыя Багдашэўскага, магчыма, пасля перажыванняў за сына, ён памёр у тым жа 1864 годзе.<ref name=":0" />