Вікіпедыя

Ігнат Багдашэўскі: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Радок 6:
У 1836 годзе ў спадчыну па дзядзьку Антонію Багдашэўскім атрымаў [[Вязань|Вязыньскі маёнтак]]. Абраны мінскім павятовым маршалкам у 1841 годзе, атрымаў чын калежскага сакратара<ref>Памятная книжка Минской губерніи на 1845 годъ. -- Минскъ: Типографія Губерн. Правленія, 1845.</ref>, затым калежскага асэсара<ref name=":3">Памятная книжка Минской губерніи. -- Минскъ: Типографія Губерн. Правленія, 1861. -- С. 51.</ref>. Разам з сястрой Антанінай, у сваім мінскім доме на [[Высокі рынак|Высокім Рынку]] даваў вечарыны паэзіі, так званыя «чацвяргі», якія збіралі мінскі бамонд і былых выхаванцаў Мінскай гімназіі, у т.л. Антона і Людавіка Горватаў, Апалінарыя Свентаржэцкага, Міхала Корсака, Вейсенгофа і інш.<ref name=":0" />
 
За ўдзел у [[Паўстанне 1863-1864 гадоў|паўстанні 1863—1864 гадоў]] быў секвестраваны маёнтак яго 19-гадовага сына Стэфана. Неўзабаве секвестр знялі, напэўна, не без дапамогі ІгнацыяІгната Багдашэўскага, магчыма, пасля перажыванняў, ён памёр у 1864 годзе.<ref name=":0" />
 
== Творчасць ==
Радок 15:
 
== Сям'я ==
ІгнацыІгнат Багдашэўскі быў жанаты з Вікторыяй Фаміной, яны мелі чатырох сыноў — '''Яна''' (1838), '''Альгерда''' (1842), '''Стэфана''' (1844) і '''Атона-Генрыха''' (1849).<ref name=":0" />
 
Ян у спадчыну па бацьку атрымаў Плявакі.<ref name=":0" />
Радок 21:
Альгерд у спадчыну па бацьку атрымаў Вязынь, Камароўшчыну, Лісаўшчыну, Паўлюці і Павелкава. Займаўся гаспадаркай у сваім [[Вязань|Вязыньскім маёнтку]].<ref name=":0" />
 
Стэфан у спадчыну па бацьку атрымаў Фаніпаль, Падсасоне, Седлішча, Холм і Груду. У 19-гадовым узросце браў удзел у Паўстанні 1863—1864 гадоў, за што на яго маёнтак Фаніпаль быў накладзены секвестр. Секвестр неўзабаве знялі, напэўна, не без дапамогі бацькі. Меў сына '''ІгнацыяІгната''', які з 1890 года вучыўся ў Імператарскім інстытуце права імя прынца П. Г. Альдэнбургскага ў Санкт-Пецярбургу.<ref name=":0" />
 
Атон-Генрых (1849—1907) у спадчыну па бацьку атрымаў Антосін, Падлессе і Бярэжа. Кіраваў грашовымі справамі Мінскага дабрачыннага грамадскага аб'яднання, таксама быў дырэктарам Таварыства ўзаемнага крэдыту. Меў трох дачок — '''Станіславу''', '''Сафію''' і '''Эмілію''', над якімі пасля яго смерці ўзяў апеку сябра сям'і [[Эмерык Аўгуст Чапскі]]. Сафія Багдашэўская выйшла замуж за сына вядомага навукоўца [[Якуб Наркевіч-Ёдка|Якуба Наркевіча-Ёдкі]].<ref name=":0" />
Радок 41:
* Багдашэўскі Ігнат // Памяць : Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. — Мінск. 2004. — С. 104.
 
{{DEFAULTSORT:Багдашэўскі ІгнацыІгнат}}
 
[[Катэгорыя:Павятовыя маршалкі мінскія]]
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Ігнат_Багдашэўскі"