Герхард Домак: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др {{арфаграфія}} {{фарматаванне}} наогул, такі б "пераклад" да выданення адразу |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 25:
У 1939 годзе Герхард Домагк атрымаў [[Нобелеўская прэмія па фізіялогіі і медыцыне|Нобелеўскую прэмію па фізіялогіі і медыцыне]] з фармулёўкай «за адкрыццё антыбактэрыйнага эфекту пронтазіла». Аднак улады [[Трэці рэйх|трэцяга рэйха]] вымусілі яго адмовіцца ад прэміі, і [[гестапа]] змясціла яго пад арышт на тыдзень<ref>{{Cite web|url=http://www.npr.org/templates/story/story.php?storyId=6667754|title=The Saga of a Sulfa Drug Pioneer|archiveurl=http://www.webcitation.org/65nWf0jHS|archivedate=2012-02-28|author=Thomas Hager|lang=en|work=The Demon Under the Microscope (2006) ISBN 1400082137|publisher=[[National Public Radio]]|date=[[23 декабря]] [[2006]]|datepublished=[[23 декабря]] [[2006]]|accessdate=2009-10-13}}(англ.) <span id="cxmwTg">.</span> ''The Demon Under the Microscope (2006) ISBN 1400082137''<span>.</span> <span> </span>[[National Public Radio]] <span>(</span>[[23 декабря]]<span> </span>[[2006]]<span>).</span> <small>[http://www.webcitation.org/65nWf0jHS Архівавана] з першакрыніцы 28 лютага 2012.</small> <small>Праверана 13 кастрычніка 2009.</small></ref><ref>{{Cite web|url=http://nobelprize.org/nobel_prizes/nobelprize_facts.html|title=Nobel Laureates Facts|archiveurl=http://www.webcitation.org/65ArI8GDC|archivedate=2012-02-03|lang=en|publisher=Nobel Foundation|accessdate=2009-10-13}}(англ.) <span id="cxmwYg" tabindex="0">.</span> <span id="cxmwYg" tabindex="0"> Nobel Foundation.</span> <small id="cxmwYg" tabindex="0">[http://www.webcitation.org/65ArI8GDC Архівавана] з першакрыніцы 3 лютага 2012.</small> <small id="cxmwYg" tabindex="0">Праверана 13 кастрычніка 2009.</small></ref><ref name="NobelBook">{{Кніга|год=1950|pages=167–179}}</ref>.
Сульфанаміды сталі рэвалюцыйным сродкам свайго часу, аднак пазней ім на замену прыйшоў [[пеніцылін]], які валодаў большай эфектыўнасцю і менш выяўленымі пабочнымі эфектамі (сульфанаміды могуць служыць прычынай нырачнакаменнай хваробы і выклікаць змены ў касцяным мозгу). Даследаванні Домагка прывялі да распрацоўкі процітуберкулёзных лекаў тыясемікарбазіду і ізаніазида, з дапамогай якіх удалося ўтаймаваць [[Эпідэмія|эпідэмію]] сухотаў, якая ахапіла [[Еўропа|Еўропу]] пасля [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]].
Пасля вайны, у [[1947|1947 годзе]], Домагк ўсё ж атрымаў Нобелеўскую прэмію, але без грашовай часткі, паколькі тэрмін выплаты да таго часу мінуў.
| |||