Масква — трэці Рым: Розніца паміж версіямі

З тым, як умацоўваліся асновы расійскага самаўладдзя і яго ідэалогіі, вучэнне аб Маскве як трэцім Рыме з фактара кансалідацыі нацыі ператварылася ў фактар кансерватыўна-захаваўчы, і мела значную ролю ў перыяд царкоўнага і грамадскага расколу ў Расіі канца 17 ст., калі дзяржава і афіцыйная царква выступілі за ўлучэнне Расіі ў сусветны царкоўны і палітычны працэс, але не былі падтрыманыя значнай часткай народу, які захаваў вернасць ідэі «Святой Русі». У гэты перыяд ідэя Масквы як трэцяга Рыма выражалася ў апошні раз непасрэдна народам у сваім пачатковым выглядзе, пасля чаго пасланні Філафея пераважна існавалі ў складзе [[стараабрадніцкая літаратура|стараабрадніцкай літаратуры]]. На працягу пэўнага часу ідэя заставалася незапатрабаванай, але пазней была паўторна ўведзеная ў абарот у выглядзе ідэі [[рускі месіянізм|рускага месіянізму]], якая развівалася ўжо ў іншай сістэме філасофскіх поглядаў.<ref name="fnНСФІ">Новікава, Сіземская. Руская філасофія гісторыі.</ref>

 

{{літ

|{{крыніцы/Скрыннікаў Трэці Рым}}