Фрыцьёф Нансен: Розніца паміж версіямі

[[2 красавіка]] [[1885]] года ад паўторнага інсульту памёр Бальдур Нансен. Неўзабаве пасля гэтага Нансену быў прысуджаны залаты медаль Фрыеле за першую яго навуковую працу — «''Матэрыялы па [[Анатомія|анатоміі]] і [[Гісталогія|гісталогіі]] мізастом''» ({{lang-no|Bidrag til myzoostormernes anatomi og histologi}}){{sfn|Пасецкий|1987|с=34}}{{sfn|Нансен-Хейер|1973|с=67}}. Даніэльсен прапанаваў Нансену, які моцна пакутаваў пасля смерці бацькі, адправіцца за мяжу. Каб атрымаць сродкі, неабходныя для паездкі, Нансен папрасіў выдаць яму медаль у бронзе, а розніцу ў кошту выплаціць наяўнымі{{sfn|Будур|2011|с=58}}. Паездка была яму неабходная ў першую чаргу для абароны {{нп3|[[Доктар філасофіі|доктарскай дысертацыі|ru|Доктор философии}}]]. У пачатку [[1886]] годзе Нансен адбыў у [[Германія|Германію]], але ўжо ў сакавіку адправіўся ў [[Горад Павія|Павію]], дзе вучыўся ў прафесара [[Каміла Гольджы]] новым метадам афарбоўкі мікраскапічных прэпаратаў нервовай тканіны. У красавіку 1886 года Нансен пераехаў у [[Неапаль]] на марскую біялагічную станцыю {{нп3|Антон Дорн|Антона Дорна|de|Anton Dohrn}}, сябра [[Мікалай Мікалаевіч Міклуха-Маклай|М. М. Міклуха-Маклая]]{{sfn|Нансен-Хейер|1973|с=65}}{{sfn|Будур|2011|с=63—64}}.