Ірына Мікалаеўна Паньшына: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{навуковец}}
'''Ірына Мікалаеўна Паньшына''' ({{ДН|25|4|1929}}, [[Горад Усцюжна|Усцюжна]], [[Валагодская вобласць]] — {{ДС|12|9|2010}}) — беларускі [[мастацтвазнавец]]. [[Заслужаны дзеяч мастацтваў Беларусі]] ([[1995 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1995]]).
 
== Біяграфія ==
Пасля заканчэння [[Ленінградскі ўніверсітэт|Ленінградскага ўніверсітэта]] ў 1952 сем гадоў працавала ў [[Дзяржаўны Рускі музей|Дзяржаўным Рускім музеі]], а з 1959-га, па запрашэнні дырэктара [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Дзяржаўнага мастацкага музея БССР]] [[Алена Васільеўна Аладава|Алены Аладавай]], пераехала ў [[Мінск]] і была супрацоўнікам [[Нацыянальны мастацкі музей Рэспублікі Беларусь|Нацыянальнага мастацкага музея Рэспублікі Беларусь]]. З [[1960 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1960]] года стала намеснікам дырэктара па навуковай рабоце, і ў гэтай якасці працавала да 2000 года.
 
Пры непасрэдным удзеле Паньшынай былі створаны філіялы НММ РБ — [[Музей беларускага народнага мастацтва|Музей народнага беларускага мастацтва ў Раўбічах]] ([[1979 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1979]]), мемарыяльны [[Музей В. К. Бялыніцкага-Бірулі, Магілёў|Музей В. К. Бялыніцкага-Бірулі]] ў [[Магілёў|Магілёве]] ([[1982 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1982]]), [[Дом Ваньковічаў|Музей «Дом Ваньковічаў. Культура і мастацтва Беларусі першай паловы ХІХ стагоддзя»]] ў Мінску ([[2000 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|2000]]) і [[Мемарыяльны музей-майстэрня Заіра Ісакавіча Азгура|Мемарыяльны музей-майстэрня народнага мастака З. І. Азгура]] ([[1998 год у гісторыі беларускага выяўленчага мастацтва|1998]]).