Ігнат Багдашэўскі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Біяграфія: стыль |
вікіфікацыя |
||
Радок 1:
{{Пісьменнік}}
'''Ігнат Багдашэўскі'''<ref>''Мальдзіс А. В''. Багдашэўскі Ігнат // БЭ у 18 т. -- Т. 2. -- Мн.: БелЭн, 1996. -- С. 206.</ref><ref name=":2">Багдашэўскі Ігнат // Памяць : Гісторыка-дакументальная хроніка Дзяржынскага раёна. — Мінск. 2004. — С. 104.</ref> ({{lang-pl|Ignacy Bogdaszewski}}<ref>''Kaupuż A.'' О pierwszym polskim tłumaczeniu «Dum» К. Rylejewa. // «Slavia orientalis». R. XIX. Nr. 3. 1970. — S. 239—246.</ref> -- ''Ігнацы Багдашэўскі''<ref>In Laudem Cerevisiae = На хвалу піва // Сакатала бочачка: Праўдзівая гісторыя нашых напояў / Кухмістр Верашчака. -- Мн.: Янушкевіч, 2017. -- 208 c. -- <nowiki>ISBN 978-985-7165-37-7</nowiki> -- C. 16-33. -- C. 27.</ref>; {{lang-ru|Игнатий Степанович Богдашевский}}<ref name=":1">Паказальнік імёнаў // Архіў уніяцкіх мітрапалітаў. Дакументы да гісторыі царквы ў Беларусі XV—XIX стст. у фондзе «Канцылярыя мітрапаліта грэка-уніяцкіх цэркваў у Расіі»: Даведнік. Склад. С. І. Паўловіч, Т. М. Мальцава — Т. 1. — Мінск-Полацк, 1999. — 386 с. ISBN 985-6448-05-0: ''«Богдашевский Игнатий Степанович, секретарь полоцкого архиепископства 3212, 3309, 3351, 3365, 3392, 3449, 3474»''.</ref> -- ''Ігнацій Сцяпанавіч Багдашэўскі''; {{ДН|||1807}} — {{ДС|||1864}}) — грамадскі дзеяч і польскамоўны паэт.▼
{{Цёзкі2|Багдашэўскі}}
▲'''Ігнат Багдашэўскі'''<ref>''Мальдзіс А. В''. Багдашэўскі Ігнат // БЭ у 18 т.
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў
У 1836 годзе ў спадчыну па дзядзьку Антонію Багдашэўскім атрымаў [[Вязань|Вязыньскі маёнтак]]. Абраны мінскім павятовым маршалкам у 1841 годзе. Разам з сястрой Антанінай, у сваім мінскім доме на [[Высокі рынак|Высокім Рынку]] даваў вечарыны паэзіі, так званыя «чацвяргі», якія збіралі мінскі бамонд і былых выхаванцаў Мінскай гімназіі, у т.л. Антона і Людавіка Горватаў, Апалінарыя Свентаржэцкага, Міхала Корсака, Вейсенгофа і інш.<ref name=":0" /> Даслужыў да чыну калежскага асэсара<ref name=":3">Памятная книжка Минской губерніи.
За ўдзел у [[Паўстанне 1863-1864 гадоў|паўстанні 1863—1864 гадоў]] быў секвестраваны маёнтак сына Ігнацыя
== Творчасць ==
[[File:Ignacy Bogdaszewski. Kilka ballad i powieści. Wilno, 1826.jpg|thumb|Вокладка «Kilka ballad i powieści».]]
Аўтар паэтычнага зборніка на польскай мове «Некалькі балад і аповесці» (''Kilka ballad i powieści''; Вільня, 1826), які выдаў ананімна<ref>Estr. XIX. 2 wyd. t. 2 s. 413.</ref>. У зборнік увайшлі зварот «Do ks. Jozafata Bułhaka», аповесць у 3-х частках «Walgierz i Heligunda», балады «Czeremek», «Kamienie w Pieszczanach», «Cmentarz», «Przyłuki», аповесці «Ptak złej wróżby», «Wolkowicze», думка «Ruczajek w Olsztynie». Пазней друкаваў вершы і балады ў [[Варшаўскі кур’ер, штодзённік|«Варшаўскім
Пераклаў на польскую «Гістарычныя думы» [[Кандрат Фёдаравіч Рылееў|К. Рылеева]] (Вільня, 1829; цэнзурны дазвол 25.5.1829, цэнзар — [[Павел Кукальнік]]), прозвішча перакладчыка ў выданні таксама не пазначана. У зборнік увайшла прадмова Рылеева і 17-ць дум і гістарычныя даведкі да іх з выдання 1825 года — «Вешчы Алег», «Вольга пры магіле Ігара», «Святаслаў», «Святаполк», «Рагнеда», «Баян», «Мсціслаў Удалы», «Міхаіл Цвярскі», «Дзімітрый Данской», «Курбскі», «Смерць Ярмака», «Барыс Гадуноў», «Дзмітрый Самазванец», «Багдан Хмяльніцкі», «Артамон Мацвееў», «Пётра Вялікі ў Астрагожску», «Дзяржавін». У выданне не ўвайшлі думы «Глінскі», «Іван Сусанін», «Валынскі», «Наталля Далгарукова». Было пазначана «Напісаў у Антосіна 1829 года красавіка 16 дня»<ref name=":2" />.
==
Ігнацы Багдашэўскі быў жанаты з Вікторыяй Фаміной, яны мелі чатырох сыноў — '''Яна''' (1838), '''Альгерда''' (1842), '''Стэфана''' (1844) і '''Атона-Генрыха''' (1849).<ref name=":0" />
Радок 23 ⟶ 25:
Стэфан у спадчыну атрымаў Фаніпаль, Падсасоне, Седлішча, Холм і Груду. У 19-гадовым узросце браў удзел у Паўстанні 1863—1864 гадоў, за што на маёнтак Фаніпаль быў накладзены секвестр. Секвестр неўзабаве знялі, напэўна, не без дапамогі бацькі. Меў сына '''Ігнацыя''', які з 1890 года вучыўся ў Імператарскім інстытуце права імя прынца П. Г. Альдэнбургскага ў Санкт-Пецярбургу.<ref name=":0" />
Атон-Генрых (1849—1907) атрымаў Антосін, Падлессе і Бярэжа. Кіраваў грашовымі справамі Мінскага дабрачыннага грамадскага
== Узнагароды ==
| |||