Колавая пара: Розніца паміж версіямі

Цэльнакатанае вагоннае кола складаецца з ступіцы, дыска і вобада. У вобада, звернутага ўнутр каляіны, маецца выступ, званы грэбнем або рэбордай. Грэбень засцерагае колавую пару ад выхаду з межаў каляіны.

 

 

У 1868-1878 гг. у расійскім вагонабудаванні існавалі пэўныя праблемы з забеспячэннем якаснымі матэрыяламі. У сувязі з гэтым з'явіліся вагонныя колавыя пары мелі драўляныя суцэльныя цэнтры сістэмы Манзеля і сталёвыя бандажы. Пры ўмове добрасумленнага вырабу з якаснага цвердага дрэва ([[дуб]], цік) і пасля проварки ў алеі колавыя пары з цэнтрамі сістэмы Манзеля служылі доўга, мелі мяккі ціхі ход, меншы знос бандажоў. У гэты перыяд усе вагонабудаўнічая заводы ў Маскве выпускалі таварныя вагоны з коламі сістэмы Манзеля, таксама частка пасажырскіх вагонаў мелі такія колавыя пары. Пасля гэтыя колы былі перафармаваныя і атрымалі жалезныя і чыгунныя цэнтры<ref>{{кніга