Зіновій Самуілавіч Гарэлік: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →Біяграфія: clean up з дапамогай AWB |
дапаўненне перакладам |
||
Радок 25:
}}
{{Цёзкі2|Гарэлік}}
'''Зіновій Самуілавіч Гарэлік''' ({{ДН|19|11|1904}}, [[Асіповічы]] — {{ДС|14|12|1968}}) — удзельнік [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайны]], камандзір стралковай роты 568-га стралковага палка [[149-я стралковая дывізія (2 фарміравання)|149-й стралковай дывізіі]] [[65-я армія|65-й арміі]] [[Цэнтральны фронт|Цэнтральнага фронту]], [[Герой Савецкага Саюза]], [[старшы лейтэнант]].
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям'і рабочага. [[Яўрэі|Яўрэй]]. Удзельнік Грамадзянскай вайны. Скончыў няпоўную сярэднюю школу і Сімферопальскую камВНУ. Працаваў у райкаме партыі ў горадзе [[Сімферопаль]] [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украінскай ССР]]. Член [[Камуністычная партыя Савецкага Саюза|ВКП(б)/КПСС]] з 1927 года.
У [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Чырвонай Арміі]] ў 1926-28 гадах і з чэрвеня 1941 года. У 1943 годзе скончыў курсы малодшых лейтэнантаў, затым [[Стрэл (курсы камскладу)|курсы «Стрэл»]].
У баях пад горадам [[Данецк|Данецкам]] быў цяжка паранены. Выпісаўся са шпіталя толькі летам 1942 года і быў накіраваны камандзірам стралковага ўзвода ў [[Валгаград|Сталінград]]. Узвод малодшага лейтэнанта Гарэліка З. С. абараняўся ў раёне [[Валгаградскі трактарны завод|трактарнага завода]] і з вялікай цяжкасцю, але ўтрымаў сваю пазіцыю. За паспяховыя баявыя дзеянні ў [[Сталінградская бітва|баях пад Сталінградам]] быў узнагароджаны [[Ордэн Айчыннай вайны|ордэнам Айчыннай вайны 1-й ступені]].
16 кастрычніка 1943 года ўжо на пасадзе камандзіра стралковай роты 568-га стралковага палка (149-я стралковая дывізія, 65-я армія, Цэнтральны фронт) старшы лейтэнант Зіновій Гарэлік са сваімі байцамі першым у палку [[Фарсіраванне воднай перашкоды|фарсіраваў]] раку [[Дняпро]] каля вёскі [[Шчытцы]] [[Лоеўскі раён|Лоеўскага раёна]] [[Гомельская вобласць|Гомельскай вобласці]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Беларусі]].
Яго рота адразу ж трапіла пад ураганны агонь праціўніка. Загінулі ўсе камандзіры ўзводаў. Старшы лейтэнант Гарэлік З. С. сам лёг за [[станковы кулямёт]] і вывеў з ладу разлікі адной гарматы і двух кулямётаў гітлераўцаў.
Затым адважны афіцэр павёў роту ў атаку. Пад яго камандаваннем рота захапіла дзве варожых гарматы. Байцы павярнулі гэтыя гарматы на захад, і пад кіраўніцтвам камандзіра абстрэльвалі з іх гітлераўцаў, пакуль хапіла снарадаў. Выкарыстоўваючы гэты агонь воіны роты ўварваліся ў прыбярэжную вёску Шчытцы, авалодалі нямецкімі траншэямі, якія праходзілі па ўскраіне, і замацаваліся ў іх.
У гэтым баі старшы лейтэнант Гарэлік З. С. быў паранены, але застаўся ў страі. На наступны дзень у баі за пашырэнне захопленага [[плацдарм|плацдарма]] ён зноў быў паранены, але ўжо цяжка, і адпраўлены ў шпіталь.
З 1945 года — у запасе. Жыў і працаваў у Сімферопалі.
== Узнагароды ==
Указам [[Вярхоўны Савет СССР|Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР]] ад 30 кастрычніка 1943 года за ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання на фронце барацьбы з нямецка-фашысцкімі захопнікамі і праяўленыя пры гэтым мужнасць і гераізм старэйшаму лейтэнанту Гарэліку Зіновію Самуілавічу прысвоена званне Героя Савецкага Саюза з уручэннем [[Ордэн Леніна|ордэна Леніна]] і [[Медаль «Залатая Зорка» (СССР)|медалі «Залатая Зорка»]] (№ 1538).
Вышэйшыя ўзнагароды Радзімы ўручыў Герою ў шпіталі сам генерал [[Канстанцін Ксавер’евіч Ракасоўскі]].
Узнагароджаны таксама ордэнам Айчыннай вайны 1-й ступені, медалямі.
{{зноскі}}
Радок 36 ⟶ 58:
{{DEFAULTSORT:Гарэлік}}
{{Бібліяінфармацыя}}
[[Катэгорыя:
[[Катэгорыя:Удзельнікі Вялікай Айчыннай вайны]]
[[Катэгорыя:Камандзіры рот у Вялікай Айчыннай вайне]]
| |||