Цнатлівасць: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др битая ссылка
дрНяма тлумачэння праўкі
Радок 5:
У [[духоўнасць|духоўным]] сэнсе цнатлівасць (нявіннасць) — гэта свядомы адыход ад [[Палавое жыццё|палавога жыцця]] дзеля дасягнення духоўнае дасканаласці; з'яўляецца адным з зарокаў у [[манаства|манастве]].
 
Традыцыйна '''нявінніцамі''' або '''цэлкамі''' (ад слова "цэлы") называюць дзяўчын, у якіх не было сэксуальныхсексуальных кантактаў з пранікненнем. У некаторых грамадствах паважаецца і цэніцца статус нявінніцы, абасліва ў поглядах на сэксуальныясексуальныя паводзіны да шлюбу. Больш вольная трактоўка нявіннасці дапускае і мужчынскую нявіннасць — нявіннікамі могуць называцца мужчыны, якія не мелі сэксуальнагасексуальнага вопыту, хоць анатамічна гэта ніяк не праяўляецца.
 
== Анатомія ==
Радок 11:
[[Дзявочая плява]] (ці ''гімен'', ''вагінальная карона'') — складка слізістай абалонкі з адтулінаю, якая прыкрывае ўваход у [[похва|похву]] паміж унутранымі і вонкавымі [[палавыя органы|палавымі органамі]] і звычайна разбураецца пры першых [[сексуальны кантакт|сексуальных кантактах]].
 
Гімены адрозніваюцца па таўшчыні, форме і эластычнасці. Прысутнасць непарушанага гімена часта разглядаецца як фізічны доказ цнатлівасці ў шырокім сэнсе. Аднак адсутнасць плявы не абавязкова сведчыць аб вопыце сексуальных зносін, бо гімен можа адсутнічаць пры нараджэнні (ці быць пашкоджаны па прычынах, не звязаных з сэксамсексам). Таксама і наяўнасць гімена не можа сведчыць аб адсутнасці сексуальнага вопыту, бо плява можа поўнасцю ці часткова захоўвацца пры пранікальным сэксуальнымсексуальным кантакце.
 
Акрамя таго, гімен можа быць пашкоджаны да таго, як жанчына ўступае ў сексуальны кантакт, звычайна ў выніку траўмы (напрыклад, пры фізічных практыкаваннях). У рэдкіх выпадках гімен поўнасцю закрывае ўваход у похву і менструальная кроў не мае выхаду.
Радок 37:
 
== Позняя цнатлівасць ==
На погляд [[медыцына|медыцыны]], здольнасць ажыццяўляць [[палавы акт]] паяўляецца ў дзяўчат у 10—13 гадоў, а найбольш спрыяльным з морфафункцыянальнага пункта погляду для страты цнатлівасці з'яўляецца ўзрост 15—19 гадоў, што звязана з пачаткам перараджэння тканкі дзявочай плявы ва ўзросце 20—22 гадоў, з-за чаго больш позняя [[дэфларацыя]] можа быць ускладнена<ref name="autogenerated2">Дерягин Г. Б. Криминальная сексология. Курс лекций для юридических факультетов. М., 2008. С. 114. ISBN 978-5-93004-274-0</ref><ref name=autogenerated3>Самойличенко А. Н. Основы судебно-медицинской гименологии. — Караганда, 1994. — 105 с.</ref>.
 
Па даных, атрыманых даследчыкамі ўніверсітэта Каламбія, сярод тых, хто страціў цнатлівасць ва ўзросце 21—23 год большая доля асоб, якія адчуваюць праблемы ў наступных палавых зносінах<ref name=autogenerated1>{{cite news|url=http://abcnews.go.com/Health/Sex/story?id=3932047|title=Losing Virginity Later Linked to Sexual Problems|author=Dan Childs|date=Nov. 29, 2007 |publisher=ABC News|accessdate=2010-05-30}}</ref>.