Вердэнская аперацыя: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Artificial123 (размовы | уклад)
дрНяма тлумачэння праўкі
др вікіфікацыя
Радок 1:
{{Заходні фронт Першай сусветнай вайны}}
'''Вердэнскай аперацыя 1916''' — баі ў лютым-снежні за ўмацаваны раён [[Вердэн]]а паміж германскімі і французскімі войскамі ў час [[Першая Сусветная вайна|1-й сусветнай вайны]] 1914-1918. Германскае вярхоўнае камандаванне вырашыла ў 1916 нанесці галоўны ўдар на Заходнім фронце супраць Вердэнскага выступу, які з'яўляўся апорай ўсяго французскага фронту. 112-км фронту Вердэнскай ўмацаванага раёна (генерал Ф. Эр) абаранялі 8 французскіх дывізій. На 15-кіламетровым ўчастку прарыву супраць 2 французскіх дывізій немцы засяродзілі 6,5 дывізій пры 946 гарматах (у тым ліку 542 цяжкіх) са складу 5-й германскай арміі кронпрынца Вільгельма (усяго 17 дывізій). Атака 21-25 лютага на правым беразе р. Мёз (Маас) сустрэла ўпарты супраціў французскіх войскаў, і прарыў дасягнуты не быў. Французскае камандаванне ўвяло 2-ю армію (генерал [[Анры Філіп Петэн|А. Петэн]], з 1 мая генерал [[Рабер Жорж Нівель|Р. Нівель]]) і арганізавала для бесперабойнага забеспячэння войскаў аўтамабільны рух па шашы Бар-ле-Дзюк - Вердэн, названай "святой дарогай". Перанос немцамі ў сакавіку галоўнага ўдару на левы бераг [[Рака Маас|р. Мёз (Маас)]] таксама не прынёс поспеху. За 70 сутак (люты - красавік) бесперапынных баёў германскія войскі прасунуліся толькі на 6-7 км. У далейшым Вердэнская аперацыя прыняла характар ​​барацьбы на знясіленне. У чэрвені германскія войскі распачалі новую няўдалую спробу прарыву. Паспяховае наступленне войскаў рускага Паўднёва-Заходняга фронту і наступ саюзнікаў на [[Рака Сома|р. Сома]] прымусілі германскае камандаванне перайсці пад Вердэнам да абароны (2 верасня). 24 кастрычніка французскія войскі перайшлі ў контрнаступленне і да 21 снежня выйшлі на рубеж, які займаўся імі 25 лютага. У выніку наступлення 20-26 жніўня 1917 г французскія войскі цалкам аднавілі становішча пад Вердэнам.
 
Германія ўвяла да 50 дывізій з 125 і страціла да 600 тыс. чалавек. Францыя прыцягнула 65 дывізій з 125 і страціла 358 тыс. чалавек.