Тэорыя ўстойлівасці: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Drabuhevi4 (размовы | уклад) Новая старонка: 'Тэорыя ўстойлівасці – тэхнічная і фізіка-матэматычная дысцыпліна, якая вывучае заканаме...' Тэг: першае рэдагаванне |
Drabuhevi4 (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
'''Тэорыя ўстойлівасці''' – тэхнічная і фізіка-матэматычная дысцыпліна, якая вывучае [[закон (фізіка) | заканамернасці]] паводзін [[Дынамічная сістэма | сістэм]] пад дзеяннем знешніх уздзеянняў.
У аналітычным аспекце
У найбольш агульным выглядзе тэорыя ўстойлівасці была распрацавана [[Ляпуноў, Аляксандр Міхайлавіч | А. М. Ляпунова]], які сфармуляваў і якія давялі асноўныя тэарэмы тэорыі ўстойлівасці руху. [[Ляпуноў, Аляксандр Міхайлавіч | Ляпуноў]] па праве лічыцца стваральнікам тэорыі ўстойлівасці. У парадку развіцця тэорыі асноўныя агульныя крытэры ўстойлівасці, якія вынікаюць з прац А. М. Ляпунова і матэматычнага прынцыпу аргументу, сфармуляваны
Важнай часткай тэорыі ўстойлівасці зʼяўляецца праблема аналітычнага і практычнага вызначэння запасаў ўстойлівасці складаных (шматкампанентных, дынамічных, разнофакторных) сістэм і працэсаў. У гэтай частцы тэорыі ўстойлівасці асаблівую актуальнасць з развіццём складанай тэхнікі набылі задачы дыягнаставання і прагназавання запасаў ўстойлівасці працэсаў, звязаных з эксплуатацыяй вялікіх тэхнічных сістэм. Такога роду розныя прыкладныя задачы, звязаныя з тэорыяй ўстойлівасці двухфазны патокаў – у развіццё тэорыі ўстойлівасці ў яе тэхнічных прыкладаннях, – разгледжаны і вырашаны І. І. Марозавым, В. І. Герлигой, А. В. Каралёвым, [[Погосов, Аляксей Юрʼевіч | А. Ю. Пагосава]],
== Гл. Таксама ==
* [[Устойлівасць (дынамічнай сістэмы)]]
* [[Тэорыя гідрадынамічнай ўстойлівасці]]
== Літаратура ==
— Морозов И. И., Герлига В. А. Устойчивость кипящих аппаратов. — М.: Атомиздат, 1969. — С.289.
— Хабенский В. Б., Герлига В. А. Нестабильность потока теплоносителя в элементах энергооборудования. С-Пб: Наука, 1994. — 288 с.
— Библиографический указатель работ: 1000 публикаций по устойчивости стационарных режимов работы ЯЭУ (I954-I973). Под ред. В. Д. Горяченко. — М., 1974. — 120 с.
— Погосов А. Ю. Теория и методы диагностики запасов устойчивости процессов в ЯЭУ по шумам режимных параметров. Дисс.док. техн. наук, Одесса, 1996.
— Погосов А. Ю. Диагностика скрытой динамики процессов в реакторных установках АЭС. Одесса: Наука и техника,2013, 288 с.
|