Роберт Вільгельм Бунзен: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др clean up, перанесена: Гейдэльберг → Гайдэльберг (3) з дапамогай AWB |
|||
Радок 35:
У [[1833]] г. Бунзен стаў выкладчыкам [[Гётынгенскі ўніверсітэт|Гётынгенскага ўніверсітэта]] і распачаў эксперыментальныя даследванні. На сённяшні дзень, яго вынаходніцтва спосабу выкарыстання гідрата аксіда жалеза ў якасці прэцыпітату з'яўляецца самым эфектыўным проціяддзем для атручаных мыш'якам. У [[1836]] г. Бунзен змяніў Фрыдрыха Вёлера на месцы загадчыка кафедры хіміі ў Касельскім політэхнічным інстытуце, дзе прабыў да [[1838]] г., пакуль не быў запрошаны ў якасці экстраардынарнага прафесара хіміі ў [[Марбургскі ўніверсітэт]], дзе ў [[1841]] г. быў абраны дырэктарам хімічнага інстытута. Навуковая дзейнасць Бунзена атрымала хуткі і шырокі розгалас, часткова дзякуючы какадылу, які з'яўляецца надзвычай таксічным і падвяргаецца спантаннаму ўзгаранню ў сухім паветры, што робіць працу з ім вельмі цяжкай. Атручэнне мыш'якам амаль каштавала Бунзену жыцця, а выбух какадылу адняў зрок у яго правым воку. У [[1841]] г. Бунзен вынайшаў батарэю, якая выкарыстоўвае карбонавы электрод замест дарагога платынавага. Такая батарэя атрымала назву «бунзенаўскай».
[[Выява:Bunsen-Kirchhoff.jpg|thumb|[[Густаў Кірхгоф]] (злева) і Роберт Бунзен (справа)]]
У [[1851]] г. Бунзен перасяліўся ў [[Брэслау]] па запрашэнні ўніверсітэта і распачаў там будаванне хімічнай лабараторыі, аднак неўзабаве (у [[1852]] годзе) Бунзен змяніў Леапольда Гмеліна на месцы загадчыка кафедры хіміі ў [[
Таксама мелі месца ранейшыя даследванні характарыстыкі колеру нагрэтых элементаў, але нічога сістэмна аформленага. Улетку [[1859]] г., Кірхгоф паведаміў Бунзену, што ён плануе стварыць прызматычны спектр гэтых колераў. Ужо ў сёлеташнім кастрычніку навукоўцы вынайшлі адпаведную прыладу, прататып спектраскопу, выкарыстанне якога дазволіла ім вызначыць спектральныя характарыстыкі натрыю, літыю і калію. Пасля некаторых працаёмкіх ачыстак Бунзен даказаў, што найчысцейшыя ўзоры, што даюць унікальныя спектры. У межах гэтага даследвання Бунзен зафіксаваў дагэтуль невядомыя блакітныя лініі спектру ва ўзорах мінеральнай вады з Дзюркгейма. Ён выказаў здагадку, што гэтыя лініі сведчаць пра наяўнасць нейкага нявынайдзенага элементу. Пасля руплівай дэстыляцыі 40 тон такой вады, увесну [[1860]] г. ён быў здольны аддзяліць 17 грам новага хімічнага элементу. Ён назваў гэты элемент цэзіем ({{lang-la|caesium}}), лацінскім словам, што абазначае «глыбока блакітны».
=== Апошнія гады ===
Калі Бунзен выйшаў на пенсію ў 78 гадоў, ён самастойна заняўся даследваннямі ў сферах [[геалогія|геалогіі]] і [[мінералогія|мінералогіі]]. Цікавасць да гэтых галін навукі пераследвала яго цягам усёй кар'еры. Ён памёр у [[
{{зноскі}}
|