Радыеактыўны распад: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 71:
Асноўны артыкул: [[Ізамерыя|Ізамерыя атамных ядраў]]
 
Амаль усе ядра маюць, акрамя асноўнага квантавага стану, дыскрэтны набор узбуджаных станаў з большай энергіяй (выключэннем з'яўляюцца ядра 1H, 2H, 3H і 3He). Узбуджаныя станы могуць засяляцца пры ядзерных рэакцыях альбо пры радыёактыўным распадзе іншых ядраў. Большасць узбуджаных станаў маюць вельмі малыя часы жыцця (менш за нанасекунды). Аднак існуюць і дастаткова доўгажывучых станы ( час жыцця якіх вымяраецца мікрасекундамі, суткамі ці гадамі), якія называюцца изамернымі, хоць мяжа паміж імі і кароткачасовымі станамі вельмі ўмоўная. Изамерныя станы ядраў, як правіла, распадаюцца ў асноўны стан (часам праз некалькі прамежкавых станаў). Пры гэтым выпраменьваюцца адзін ці некалькі гама-квантаў; ўзбуджэнне ядра можа здымацца таксама пасродкам вылету канверсійных электронаў з атамнай абалонкі. Изамерныя станы могуць распадацца таксама і з дапамогай звычайных бэта-і альфа-распадаў.
Бекерэль даказаў, што β-прамяні з'яўляюцца патокам электронаў. Бэта-распад - гэта праява слабага ўзаемадзеяння.
 
Бэта-распад (дакладней, бэта-мінус-распад, β - распад) - гэта радыеактыўны распад, які суправаджаецца выпусканнем з ядра электрона і электроннага антынейтрына.
:
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]]