Вацлаў Іваноўскі: Розніца паміж версіямі

 

Восенню 1919, пераканаўшыся ў памылковасці арыентацыі на Савецкую Расію, В.Іваноўскі пачаў супрацоўнічаць з польскай адміністрацыяй, увайшоў у [[Часовы беларускі нацыянальны камітэт]] у Мінску. У лютым-сакавіку [[1920]] як упаўнаважаны [[Найвышэйшая рада БНР|Найвышэйшай рады БНР]] удзельнічаў у беларуска-польскіх перагаворах, імкнуўся прадухіліць падзел Беларусі, выступаў за стварэнне [[федэрацыя|федэрацыі]] Польшчы і Беларусі. Адначасова займаўся пашырэннем сеткі беларускіх школ на Міншчыне, кіраваў [[Мінскі беларускі педагагічны інстытут|Мінскім беларускім педагагічным інстытутам]], арганізаваў выпуск літаратурнага штотыднёвіка «Рунь». У кастрычніку 1920 стаў дырэктарам дэпартамента гандлю ва ўрадзе [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]].

Падзел Беларусі ў выніку [[Рыжскі мірны дагавор|Рыжскага мірнага дагавора]] пазбавіў В.Іваноўскага надзеі на ажыццяўленне ідэі беларускай дзяржаўнасці. Ён адмовіўся ад палітычнай дзейнасці і вярнуўся да навуковай працы. У 1922-39 займаў пасаду прафесара Варшаўскага політэхнічнага інстытута. Пасля [[Польская абарончая вайна 1939|заваявання Польшчы нацысцкай Германіяй]], восенню 1939 Іваноўскі ізноў апынуўся ў Вільні, выкладаў тут ва ўніверсітэце.