Матрычная механіка: Розніца паміж версіямі

<ref>Інфармацыя ўзята з кнiг: '''Х. Грин «Матричная квантовая механика»''' http://www.studmed.ru/grin-h-matrichnaya-kvantovaya-mehanika_a50735d0007.html; '''Камалов Т.Ф. «Физика неинерциальных систем отсчета и квантовая механика»''' https://cyberleninka.ru/article/n/fizika-neinertsialnyh-sistem-otschyota-i-kvantovaya-mehanika</ref>'''Матрычная механіка''' — матэматычны фармалізм [[Квантавая механіка|квантавай механікі]], распрацаваны [[Вернер Карл Гайзенберг|Вернерам Гейзенбергом]], [[Макс Борн|Максам Борнам]] і [[Паскуаль Ярдан|Паскуалем Ярданам]] у 1925 годзе. Матрычная механіка была першай незалежнай і паслядоўнай квантавай тэорыяй. Яна развівае ідэі тэорыі Бора, у прыватнасці адказвае на пытанне, як адбываюцца квантавыя пераходы. Асноўная ідэя матрычнай механікі заключаецца ў тым, што фізічныя велічыні, якія характарызуюць часціцу, апісваюцца матрыцамі, зменлівымі ў часе. Такі падыход цалкам эквівалентны хвалевай механіцы [[Эрвін Шродзінгер|Эрвіна Шродзінгера]] і з'яўляецца асновай для бра-кет натацыі Дзірака для хвалевай функцыі.

Як паказаў [[Джон фон Нейман]], матрычная механіка цалкам эквівалентная хвалевай механікі Шредингера. Эквівалентнасць выцякае з таго, што [[Хвалевая функцыя|хвалевую функцыю]] ψ можна раскласці ў шэраг, выкарыстоўваючы пэўны ортонормированной базіс функцый φ. Каэфіцыенты гэтага раскладання c задаюць вектар стану. Матрыца, якая адпавядае пэўнай фізічнай велічыні A задаецца матрычнай элементамі аператара A^. Улічваючы эквівалентнасць фармулёвак, у сучаснай квантавай механіцы матричный падыход выкарыстоўваецца на роўных з апісаннем з дапамогай хвалевых функцый<ref>'''Х. Грин «Матричная квантовая механика»''' <nowiki>http://www.studmed.ru/grin-h-matrichnaya-kvantovaya-mehanika_a50735d0007.html</nowiki></ref><ref>'''Камалов Т.Ф. «Физика неинерциальных систем отсчета и квантовая механика»''' <nowiki>https://cyberleninka.ru/article/n/fizika-neinertsialnyh-sistem-otschyota-i-kvantovaya-mehanika</nowiki></ref>