Кнігавыдавецкая дзейнасць Францыска Скарыны: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Brubaker610 (размовы | уклад) шаблон Тэг: рэдактар вікітэксту 2017 |
др вікіфікацыя |
||
Радок 1:
'''[[Францыск Скарына]]''' — выдатны дзеяч беларускай культуры XVI стагоддзя. З яго імем звязана з’яўленне і развіццё кнігавыдання ва ўсходнеславянскіх землях. Сваёй дзейнасцю першадрукар шмат у чым прадвызначыў асноўныя шляхі развіцця прагрэсіўнай беларускай літаратуры XVI і XVII стагоддзяў. Скарына вядомы за межамі нашай радзімы, а літаратура аб ім у выглядзе асобных даследаванняў, шматлікіх артыкулаў і некалькіх мастацкіх твораў прадстаўлены на многіх мовах свету: беларускай, рускай, украінскай, чэшскай, польскай, нямецкай, французскай і іншых. Яго кнігавыдавецкая дзейнасць адказвала патрабаванням і часу, і шырокіх слаёў беларускага насельніцтва, і, разам з тым, выказвала глыбокае арганічнае адзінства ўсёй ўсходнеславянскай культуры, якая была неад’емнай часткай духоўнай скарбніцы ўсіх еўрапейскіх народаў{{sfn|Алексютовіч|1958|145}}. Вучоны, пісьменнік, перакладчык, мастак, доктар філасофіі і медыцыны, гуманіст і асветнік Францыск Скарына аказаў значнае ўздзеянне на развіццё многіх сфер беларускай культуры. Ён з’яўляецца нацыянальнай гордасцю беларускага народа і разам з тым гонарам ўсіх [[Славяне|славян]]{{sfn|Голенченко, Г. Я.|1990|287-288}}.
Кнігавыдавецкая справа Скарыны пачалася ў [[Прага|Празе]]{{sfn|Фpанциск Скорина и его время|1990|631}}. У канцы XVIII і пачатку XIX стагоддзя чэшскі вучоны Даброўскі ў шэрагу сваіх работ зрабіў спробу растлумачыць некаторыя пытанні, звязаныя з выдавецкай дзейнасцю Скарыны. У прыватнасці, закранаючы пытанне, чаму Скарына выбраў месцам кнігадрукавання Прагу, ён выказаў такое меркаванне, што будучы, магчыма, па веравызнанню католікам і карыстаючыся сімпатыяй польскага караля Сігізмунда I, Cарына мог суправаджаць яго ў 1515 годзе на кангрэс у [[Вена|Вену]], адкуль мог быць пасланы каралём у [[Венецыя|Венецыю]] разам з пасламі, якія ехалі туды для перагавораў аб міры з туркамі. Там, у Венецыі, па меркаванням Даброўскага, і набыў шрыфт для сваіх выданняў. Затым, вяртаючыся назад, ён спыніўся ў Празе і заснаваў тут сваю друкарню. Скарына мог поўнасцю разлічваць на поспех свайго намеру ў Празе, бо ў чэхаў
З 1512 па 1517 год дзейнасць Францыска Скарыны невядома. Існуе думка, што на працягу гэтых пяці год ён займаўся медыцынскай дзейнасцю, вывучаў справу кнігадрукавання і падрыхтоўваў адкрыццё сваёй друкарні ў Празе. Яму патрэбна было прарабіць вялікую работу, каб дастаць старыя рукапісныя царкоўнаславянскія тэксты, зрабіць «русскія» шрыфты, знайсці людзей, якія валодалі тэхнікай кнігадрукавання{{sfn|Галенчанка, Г. Я.|1993|280}}.
| |||