Жыды (верш): Розніца паміж версіямі

Жыды! – гаворіцьгаворыць Купала, ― хоць вас усё і паліваюць брудам, я вам веру. Вы такія ж нявольнікі на беларускай зямлі, як і мы. Далей у Купалы з'яўляецца дзіўная карціна: «здек», асвячоны абразом, закручвае яўрэяў у пятлю. НеазумелаНезразумела, што меў на ўвазе Купала ― праваслаўе ці ўвогуле рэлігію? Толькі з новай Беларуссю па Купале магчыма жыццё жыдоў ― «сцяг ваш і нашая паходня будуць жыць». Купала тлумачыць пераслед яўрэяў: «Таго ж Хрыста прыбілі вы ды крыжу, бо ён вам вораг для Бацькаўшчыны быў». Па Купалу, яўрэі ўсюды сталі ізгоямі, і толькі беларуская зямля іх прыняла. Масква і Варшава нацкоўвалі на іх чэрнь, а Беларусь стала яўрэйскім дзецям нянькай. Аднак жа, яўрэі сталі забываць, хто іх прытуліў, і сталі цягнуцца да моцных свету гэтага. Далей у вершы зусім ужо дзіўнае. Яўрэі чакаюць Месію, яго чакаюць па Купале і беларусы, ― ён прыйдзе, і беларусы пойдуць разам з жыдамі, як тады! «Тады» ― гэта, мабыць, 1917 год. Пара, жыды, гаспадары ўсяго свету, заплаціць Беларусі за яе дабро, ― заключае Купала.