Юхан Готліб Ган: Розніца паміж версіямі

Вучыўся ва [[Упсальскі ўніверсітэт|Упсальскім ўніверсітэце]] (1762—1770), дзе пазнаёміўся з мінералогам [[Торберн Улаф Бергман|Торбернам Бергманам]] і хімікам [[Карл Вільгельм Шэеле|Карлам Шэеле]]. У 1769 годзе быў першым, хто выявіў, што ў касцях утрымоўваецца фосфар. Таксама ён прапанаваў спосаб атрымання [[фосфар]]у з касцявога попелу за кошт апрацоўкі яе сернай кіслатой і аднаўленнем атрыманых кіслых фасфатаў вуглём пры награванні. У 1770 годзе пасяліўся ў горадзе Фалун, дзе ўнёс шэраг паляпшэнняў у вытворчасць выплаўлення [[медзь|медзі]]. Прымаў удзел у стварэнні заводаў, якія вырабляюць купарвас, серу і чырвоную фарбу. У 1774 г. К. Шэеле паказаў, што ў рудзе піралюзіта змяшчаецца невядомы метал і паслаў ўзоры руды Ю. Гану, які награваючы ў печы піралюзіт з вуглём, першым атрымаў металічны марганец (1774) і вывучыў яго ўласцівасці. У 1770—1784 гадах дырэктар медзеплавільнага завода ў Фалуне, з 1785 года член Бергкалегіі ў Стакгольме. У 1784 годзе быў абраны членам Шведскай каралеўскай акадэміі навук. Прыняў удзел у адкрыцці селену І[[Ёнс Якаб Берцэліус|Ё. Я. БерцеліусамБерцэліусам]] (1817).