Фацімідскі халіфат: Розніца паміж версіямі

'''Фацімідскі халіфат''' або '''Дзяржава Фацімідаў''' ([[909]]—[[1171]]) — сярэднявечная [[Шыізм|шыіцкая]] ([[ісмаіліты|ісмаіліцкая]]) арабская дзяржава з цэнтрам у [[Каір]]ы (з [[972]]). У эпоху сваёй магутнасці Фацімідскі халіфат уключаў тэрыторыі [[Егіпет|Егіпта]], [[Магрыб, рэгіён|Магрыба]], [[Палесціна|Палесціны]] і [[Сірыя|Сірыі]]. Адшчапілася ад халіфата [[Абасіды|Абасідаў]] у выніку паўстання ў правінцыі [[Іфрыкія]] (сучасны [[Туніс]]) [[Берберы|берберскіх]] плямёнаў, якія ўзначаліў ісмаіліцкі прапаведнік Абу Абдалах. Абу Абдалах перадаў усю ўладу [[Убейдалах]]у, які сцвярджаў, што з'яўляецца нашчадкам [[Фаціма, дачка прарока|Фацімы]]. Знішчана [[Саладзін]]ам — [[Курды|курдскім]] военачальнікам, закліканым для арганізацыі абароны супраць [[КрыжакіКрыжовыя паходы|крыжакоў]] у [[1169]].