Ангелюс Сілезіус: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др →‎Херувімскі вандроўнік: clean up з дапамогай AWB
+image
Радок 13:
==== Праца пры двары і духоўны шлях ====
У 1648 г. Ангелюс Сілезіус вяртаецца ва Уроцлаў і распачынае працаваць у якасці лекара пры князі Сільвіі Німродзе ў замку ў Берутаве. З цягам часу Ангелюс Сілезіус атрымаў лепшую пасаду прыдворнага лекара пры замку князя ў Алес'ніцы. Тут ён пазнаёміўся са шляхціцам Абрагамам фон Франкенбергам (Abraham von Franckenberg) з Быстрага (пол. Bystre) пад Алес'ніцай, прэкурсорам ідэі хрысціянскага экуменізму і першым біёграфам Якуба Бёме. Ангелюса Сілезіуса і фон Франкенберга аб'ядноўвала супольная зацікаўленасць містыкай. Пасля смерці апошняга ў 1652 г. Ангелюс атрымаў ад спадчыны прыяцеля каштоўны кнігазбор, і гэты факт значна паспрыяў паўстанню галоўнай працы Ангелюса пад тытулам «Херубімскі вандроўнік». У гэтым самым годзе Ангелюс Сілезіус пакідае пасаду пры двары і вяртаецца да роднага Уроцлава. У 1653 г. пасля пераходу на каталіцызм Ангелюс Сілезіус выдае нашумелы тэкст пад назвай «Gründtliche Ursachen von Motiven…» («Асноўныя прычыны і матывы…»), у якіх аўтар тлумачыў прычыны свайго адыходу ад лютэранства і далучэння да Каталіцкага Касцёла. Дадзены тэкст выклікаў гнеўную рэакцыю з боку былых братоў па веры. Пазней, на працягу многіх гадоў у лютэранскім асяроддзі на Ангелюса Сілезіуса сыпаліся шматлікія зласлівыя памфлеты. Цалкам нечакана ён становіцца галоўным прыхільнікам контррэфармацыі на ўсёй Ніжняй Сілезіі, і на працягу дванаццаці год палемізуе з лютэранамі, між іншым у сваіх лістах. У 1661 годзе Ангелюс прымае пасвячэнне ў прэсвітэры.
[[File:Silesius, Angelus – Des Angelus Silesius Cherubinischer Wandersmann, 1905 – BEIC 3325036.jpg|thumb|''Des Angelus Silesius Cherubinischer Wandersmann'' (1905)]]
 
==== Херувімскі вандроўнік ====