Вячаслаў Леанідавіч Насевіч: Розніца паміж версіямі

{{вызнч|1=Вячаслаў Леанідавіч {{uc:Насевіч}}}} ([[20.7 ліпеня]]. [[1957]],; [[горад Віцебск]], [[Беларусь]]): беларускі гісторык, кандыдат гістарычных навук (1991).

Асноўныя кірункі навуковай дзейнасці: гісторыя Беларусі ў перыяд феадалізмафэадалізму, найперш праблема ўтварэння і тэрытарыяльнага фарміравання ВКЛ[[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]]; з дапаможных гістарычных дысцыплін: гістарычная геаграфія і картаграфія, [[генеалогія]], гістарычная дэмаграфія, гістарычная і архіўная інфарматыка.

Аўтар каля 350 прац (на сяр. 2003), між іншым, 2 навукова-папулярныя манаграфіі, 182 энцыклапедычныя артыкулы і 47 гістарычных карт для «Энцыклапедыі гісторыі Беларусі» і «[[Беларуская Энцыклапедыя|Беларускай энцыклапедыі]]», 6 гістарычных карт для «Нацыянальнага атласа Беларусі» і інш. Асноўныя распрацоўкі ў галіне гістарычнай інфарматыкі — імітацыйная мадэль папуляцыйна-дэмаграфічных працэсаў у старажытным грамадстве (1987—1990), структура генеалалагічнай базы даных «Радавод» для Нацыянальнага гістарычнага архіва Беларусі (1993—1994), гістарычная геаінфармацыйная сістэма «Губернія» і сеціўная пляцоўка «Архівы Беларусі» (з 1998), мадэль-рэканструкцыя жыццёвага цыклу традыцыйнай сялянскай гаспадаркі (з 1993). Кандыдацкая дысертацыя на тэму «Папуляцыйна-дэмаграфічныя працэсы ў эпоху ніжняга і сярэдняга палеаліту (Досвед камп'ютарнага мадэлявання)» (абаронена ў [[1991]]).

Скончыў БДУ па спецыяльнасці «Журналістыка» ([[1982]]). Працаваў у [[Інстытут гісторыі, НАН Беларусі|Інстытуце гісторыі]] [[НАН Беларусі]] (з 1982), у Камітэце па архівам і справаводству, на чале аддзелу дзяржаўнай геральдычнай службы (пазней — геральдыкі і генеалогіі) (1993—1997[[1993]]—1997); дырэктар Беларускага навукова-даследніцкага цэнтру электроннай дакументацыі (з [[1998]]).