Гонка пераследвання: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др шаблон |
вычытка |
||
Радок 1:
{{пішу||}}'''
== Гісторыя ==
Гонка пераследвання — адносна малады від біятлонных спаборніцтваў. Упершыню на афіцыйных міжнародных стартах яна была праведзена [[1 снежня]] [[1996]] года на першым этапе [[Кубак свету па біятлоне|Кубка свету]] [[
== Рэгламент ==
Права ўдзельнічаць у гонцы пераследвання атрымліваюць лепшыя 60 спартсменаў папярэдняй гонкі (у выпадку адмовы каго-небудзь з іх ад старту «вызваліўшыяся» месцы не займаюцца астатнімі спартсменамі). Біятланісты стартуюць у такім парадку, у якім яны размяшчаюцца ў фінішным пратаколе гонкі, па выніках якой праводзіцца пераследванне. Стартавы гандыкап роўны фінішнаму адставанню ад пераможцы [[Спрынт (біятлон)|спрынту]] або палове адставання ад пераможца [[Індывідуальная гонка|індывідуальнай гонкі]].
Першая і другая стральба вырабляюцца са становішча лежачы, трэцяя і чацвёртая — стоячы. Біятланісты займаюць месца на агнявых рубяжах у адпаведнасці з парадкам прыходу на [[Біятлоннае стрэльбішча|стрэльбішча]], хоць на першую стральбу яны размяшчаюцца згодна з сваім стартавым нумарам. За кожны промах прадугледжана праходжанне штрафнога круга, роўнага 150 [[
У гонцы пераследвання не дапускаецца роўнасць вынікаў двух спартсменаў. У выпадку, калі сістэма хранаметрыравання не дазваляе вызначыць, хто з спартсменаў фінішаваў раней, гэта вырашаецца пры дапамозе фотафінішу. Адзіным выпадкам прысуджэння двух медалёў аднолькавай годнасці ў гонцы пераследваняя з’яўляецца [[
{{зноскі}}
|