|месца нараджэння = [[Гарбаў]],[[Царства Польскае]]
|месца смерці = [[Батораў]], [[Польшча]]
|партрэт =
|подпіс =
Радок 30:
|в отставке =
}}
'''Юзаф Рамуальдавіч ДОЎБАРДоўбар-МУСНІ́ЦКІМусні́цкі''' ({{lang-pl|Józef Dowbor-Muśnicki}}; {{ДН|25|10|1867}}, м. [[Гарбаў]], Сандамірскага[[Сандамірскі пав.павет]], Радамскай[[Радамская губернігуберня]], Расіі[[Расійская імперыя]] (цяпер [[Польшча]]) — {{ДС|28|10|1937}}) — рускі і польскі ваенны дзеяч, [[генерал-лейтэнант]] рускай арміі (1917), генерал броні польскага войска; кіраўнік [[Мяцеж Доўбар-Мусніцкага|мяцяжу супраць савецкай улады на Беларусі ў 1918 годзе]].
Скончыў [[Акадэмія генштаба|Акадэмію генштаба]] (1902). Удзельнік [[Руска-японская вайна|руска-японскай вайнывайн]]ы. Падчас [[Першая сусветная вайна|І сусветнай вайны]] камандзір дывізій на Каўказскім[[Каўказскі фронт (Першая сусветная вайна)|Каўказскі]]м і [[Паўночны фронт (Першая сусветная вайна)|Паўночным франтахфр]]антах. У снежні [[1916]] загадаў расстраляць без суда і следства 13 салдат, пасля чаго быў пераведзены на [[Заходні фронт, Першая сусветная вайна, Расія|Заходні фронт]] камандуючым 38-м армейскім корпусам 10-й арміі. У красавіку 1917 выведзены са складу дэлегатаў з'езда арміі за манархічныя выступленні. У 1917 са згоды вярхоўнага галоўнакамандуючага [[Л. КарнілаваКарнілаў|Л. Карніла]]ва арганізаваў на [[Заходні фронт, Першая сусветная вайна, Расія|Заходні фронт]] 1-ы польскі корпус. 12(25) студзеня 1918 аб'явіў вайну Савецкай Рэспубліцы (гл. [[мяцеж Доўбар-Мусніцкага]]). 3 канца 1918 служыў у польскім войску. У [[1919]] арганізатар і камандуючы польскімі войскамі ў час антыгерманскага паўстання ў т.зв. прускай Польшчы.
