Рада Беларускай Народнай Рэспублікі: Розніца паміж версіямі

У красавіку [[1919]] года польская армія заняла ВільніюВільню і Гродна. Прадстаўнікі Рады БНР усталявалі кантакты і вялі перамовы з польскім кіраўніцтвам і асабіста [[Юзаф Пілсудскі|Юзафам Пілсудскім]]. У выніку гэтага Рада зрабілася арэнай жорсткіх дэбатаў што да стасункаў з польскімі ўладамі, што нават вылілася ў яе часовы раскол. Польскія акупацыйныя ўлады падверглі лідараў Рады рэпрэсіям. У турму трапілі Ластоўскі, Бадунова, Грыб і Мамонька; Захарка і Крачэўскі былі вымушаны эміграваць у [[Германія|Германію]]. Пасля вызвалення Ластоўскага і іншых Прэзідыум Народнай рады сабраўся ў [[Рыга|Рызе]]. У снежні 1919 г. Старшынёй Рады БНР быў абраны Пётр Крачэўскі. Да пачатку 1921 г. раскол Рады быў пераадолены.