Спектральны тэрм: Розніца паміж версіямі

▲'''Спяктра́льны тэрм''' або '''электро́нны тэрм''' атама, малекулы або іёна — гэта канфігурацыя (стан) электроннай падсістэмы, якая вызначае энергетычны ўзровень. Часам пад словам ''тэрм'' разумеюць энергію дадзенага ўзроўня. Пераходы паміж тэрмамі вызначаюць [[спектры]] выпускання і паглынання электрамагнітнага выпраменьвання.

▲Тэрмы атама прынята пазначаць загалоўнымі літарамі S, P, D, F і далей па алфавіце, прапускаючы літару J, якія адпавядаюць значэнням квантавага ліку [[арбітальнага вуглавога моманту]] L=0, 1, 2, 3 і г. д. Першыя чатыры літары вызначаюцца як класіфікацыі спяктральных ліній канца XIX ст. («sharp», «principal», «diffuse», а ў 1907 дадалася яшчэ «fundamental»). Квантавы лік поўнага вуглавога моманту J даецца індэксам справа ўнізе. Малой лічбай уверсе злева пазначаецца кратнасць ([[мульціплетнасть]]) тэрма. Напрыклад, ²<i>P</i>_3/2 — дублет Р. Часам (як правіла, для аднаэлектронных атамаў і іёнаў) наперадзе сімвала тэрма паказваюць [[галоўны квантавы ліка]] (напрыклад, 2²<i>S</i>_1/2).

▲Адносную энергію тэрмаў можна вызначыць па [[Правіла Хунда | правілу Хунда]].

▲У спектраскапіі пад электронным тэрмам звычайна разумеецца рознасць энергій асноўнага і ўзбуджанага станаў. У пост-квантавахімічнай карціне электронны тэрм простай малекулы ствараецца з адноснай сумы атамных тэрмаў, што па электронным спектрам паглынання дазваляе вызначаць лік аптычных (валентных) электронаў пры дадзенай энергіі ўзбуджэння.