Аргенціна: Розніца паміж версіямі

Тэрыторыя Аргенціны заселена чалавекам у 8-7 тыс. да н.э. Напярэдадні іспанскага заваявання яе насялялі шматлікія індзейскія плямёны. На паўночным захадзе жылі [[дыягіта]] (кальчакі), што вялі [[аселы лад жыцця]], займаліся [[земляробства]]м, будавалі ірагацыйныяірыгацыйныя сістэмы, ведалі ткацтва, апрацоўвалі золата і срэбра. На паўночным усходзе і ў цэнтры Аргенціны жылі паляўнічыя плямёны — [[капаяны]]. Пазней сюды прыйшлі [[гуарані]], іх мовай да сённяшняга дня карыстаецца сельскае насельніцтва поўначы. На тэрыторыі сучасных правінцый Буэнас-Айрэс і Мендоса жылі плямёны пампа; з паўночнай Патагоніі сюды прыходзілі для менавага гандлю плямёнаплямёны [[араўканаў]]. У 16 стагоддзі тэрыторыю Аргенціны каланізавалі іспанцы. НаовыяНовыя землі яны назвалі Ла-Плата і ўключылі іх у [[віцэ-каралеўства Перу]]. У [[1536]] годзе канкістадор [[Педра Мендоса]] заснаваў пасёлак Пуэрта Санта Марыя дэ Буэнас-Айрэс — сучасны [[Буэнас-Айрэс]]. Аселыя на гэтых землях іспанскія каланісты (пераважна андалузцы і [[баскі]]) асімілявалі мясцовае насельніцтва, утварыўшы паўднёваамерыканскі тып метысаў. У [[1610]] годзе ордэн [[езуіты|езуітаў]] стварыў для індзейцаў Аргенціны, Парагвая і Уругвая 30 пасяленняў-рэдукцый, дзе яны займаліся земляробствам, знаёміліся з еўрапейскай культурай. У 1617 годзе на тэрыторыі Аргенціны і Уругвая ўтворана губернатарства Ла-Плата. У [[1776]] годзе большая частка Аргенціны, Парагвая і Верхняга Перу аб'яднаны ў [[віцэ-каралеўства Рыа-дэ-ла-Плата]].