Лейф Эрыксан: Розніца паміж версіямі

'''Лейф Эрыксан''', '''Лейф Шчаслівы''' ([[Ісландская мова|ісл.]]: ''Leifur Eiríksson'', [[Нарвежская мова|нарв.]]: ''Leiv Eiriksson'', нар. каля [[975]] года – памёр каля [[1020]] года) – вікінг, сын [[Эрык Руды|Эрыка Рудога]] [[Ісландыя|ісландскага]] першаадкрывальніка і заснавальніка нарманскіх калоній у [[Грэнландыя|Грэнландыі]].

 

 

Грэнландская сага распавядае аб тым, што прыкладна ў [[1002]] годзе Лейф, з камандай у 35 чалавек, паплыў на захад шляхам Б’ёрні. Першай зямлёй, якую спаткаў Лейф, была пакрытая вялікімі камянямі (ісл.: ''hellur'') востраў, які ён назваў ''Helluland'', навукоўцы лічаць, што гэта быў востраў [[Бафінава Зямля|Зямля Бафіна]]. Потым ён даплыў да лясістай зямлі з белымі пляжамі, якую назваў ''Markland'' (''лясная краіна''). Гэта, хутчэй за ўсё, была паўвостраў [[Паўвостраў Лабрадор|Лабрадор]].

Калі даследчык адкрыў чарговую зямлю, ён высадзіўся разам са сваімі людзьмі і пабудаваў некалькі хатаў. Месца было ўдалае, у рэках было шмат [[Ласось|ласосяў]], [[клімат]] быў умераны. Падарожнікі правялі там усю [[Зіма|зіму]].

 

 

Па дарозе дамоў Лейф выратаваў некалькі нармандскіх маракоў, якія назвалі яго ''Лейф Шчаслівы''.