|
[[Джын Шарп]] вылучае наступныя неабходныя крыніцы палітычнай улады:
* Пашана.Аўтарытэт Упэўненасць– уупэўненасць [[закон]]нымлюдзей, што ўлада з'яўляецца законнай і што іх [[мараль]]нымны доўгудоўг падпарадкоўвацца. ёй;
* Людзі.Чалавечыя Колькасцьрэсурсы – колькасць і значнасць асоб і груп, якія падначальваюццападпарадкоўваюцца, супрацоўнічаюць іці прапануюць дапамогу ўладарам; дапамагаюць.
* Дасведчанасць.Практычны вопыт і [[Ведыведы]], абнеабходныя выкананнірэжыму для выканання канкрэтных дзеянняў, людзьміякія даюць асобы і групы, якія супрацоўнічаюць. з рэжымам;
* Нематэрыяльныя фактары – псіхалагічныя і ідэалагічныя фактары, што прымушаюць людзей падпарадкоўвацца і дапамагаць уладам;
* Нярэчыўны ўплыў. Душэўны прымус да падпарадкавання і дапамогі.
* РэчыўныяМатэрыяльныя сродкі.рэсурсы Кіраванне– іступень кантролю ці доступу доступўладароў да [[Маёмасць|маёмасці]], прыродных багаццяўрэсурсаў, [[Грошы|грошай]]фінансавых рэсурсаў, гаспадарчагаэканамічнай ладусістэмы, а таксама сродкаў сувязі і [[Транспарт|перавозутранспарт]].у;
* Гвалт.Санкцыі Неабходныя– неабходныя для кіраванняіснавання рэжыму і правядзення яго палітыкі пакаранні ці пагрозы ў [[Пакаранне|пакаранні]], ішто [[Пагроза|пагрозы]]прымяняюцца супраць непакорныхнепакорлівых іальбо тых, хто адмаўляецца супрацоўнічаць<ref>{{Кніга|аўтар=Джын Шарп. |частка=Неабходныя крыніцы палітычнай улады|загаловак=Ад дыктатуры да дэмакратыі|арыгінал=|спасылка=http://www.aeinstein.org/wp-content/uploads/2013/09/FDTD_Belarusian1.pdf|адказны=|выданне=|месца=[[Бостан]]|выдавецтва=Інстытут імя Альберта Энштэйна|год=2005|том=|старонкі=19-20|старонак=64|серыя=|isbn=|наклад=}}</ref>.
Сярод метадаў рэалізацыі ўлады асаблівае месца займае фізічны і псіхічны прымус. Першы заключаецца ў прамым навязванні сацыяльным суб'ектам пэўнага кшталту паводзін, другі — гэта пагроза ім негатыўнымі вынікамі ў выпадку ўхілення ад навязваемых паводзін. Носьбіты ўлады выкарыстоўваюць таксама прыёмы пераканання і заахвочвання, уздзеяння аўтарытэтам і г.д.
| 