Трагічныя гісторыі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
[[Image:Boaistuau.gif|thumb|Вокладка перакладаў П'ераП’ера Баэцюо кнігі МатэоМатэа БандэллёБандэла]]
'''Трагічныя гісторыі''' ({{lang-fr|histoires tragiques}}) — [[жанр]] французскай літаратуры [[16 стагоддзе|XVI]]—[[17 стагоддзе|XVII]] стст., [[навэла|навэлістыка]] ў стылі [[нуар]] эпохі [[барока]].
 
Заснавальнікам жанра быў [[П'ер Баэцюо]] (Boaistuau), які выдаў свой пераклад некалькіх навэлаў МатэоМатэа БандэллёБандэлы пад назвай «Трагічныя гісторыі» ([[1559]]). У [[1570]] г. яго паслядоўнік [[Франсуа дэ Бэльфарэ]] (François de Belleforest) дапоўніў новае выданне сваімі перакладамі. З англійскага перакладу «Трагічных гісторый» пазычаны сюжэт раману «[[Рамэа і Джульета]]».
 
Асноўныя прадстаўнікі напрыканцы [[16 стагоддзе|XVI ст.]] — Вэрытэ Абан (Vérité Habanc), Бэнінь Пуасэно (Bénigne Poissenot), Аляксандр Сільвен (Alexandre Sylvain).
 
Найбольш істотныя літаратары ў [[17 стагоддзе|XVII ст.]] — [[Франсуа дэ Расэ]] (François de Rosset) і [[Жан-П'ерП’ер Камю]], якія чэрпалі сюжэты з сучаснай крымінальнай хронікі.
 
== Спасылкі ==