Павел Аляксандравіч Прымак: Розніца паміж версіямі

{{пішу||}}{{Ваенны дзеяч

У шэрагі [[Рабоча-сялянская Чырвоная армія|Рабоча-сялянскай Чырвонай Арміі]] П. А. Прымак быў прызваны Благавешчанскім раённым ваенкаматам у лютым 1943 года. Скончыў палкавую школу малодшых камандзіраў, атрымаў вайсковую спецыяльнасць кулямётчыка станковага кулямёта. У баях з нямецка-фашысцкімі захопнікамі малодшы сяржант П. А. Прымак зса жніўня 1943 года на [[Бранскі фронт|Бранскім фронце]] на пасадзе кулямётчыка 2-й кулямётнай роты 218-га гвардзейскага стралковага палка 77-й гвардзейскай стралковай дывізіі [[61-я армія (СССР)|61-й арміі]]. Баявое хрышчэнне прыняў у баях за горад [[Болхаў]] падчас [[Арлоўская наступальная аперацыя|Арлоўскай наступальнай аперацыі]]. Пасля завяршэння аперацыі 61-я армія была выведзена ў рэзерв і 6 верасня 1943 года была ўключана ў склад [[Цэнтральны фронт|Цэнтральнага фронту]]. Гвардыі малодшы сяржант П. А. Прымак удзельнічаў у [[Чарнігаўска-Прыпяцкая аперацыя (1943)|Чарнігаўска-Прыпяцкай аперацыі]], у складзе свайго падраздзялення фарсіраваў раку [[Дзясна|Дзясну]], вызваляў горад [[Чарнігаў]]. Асабліва вызначыўся пры фарсіраванні ракі [[Дняпро]] і ў баях за ўтрыманне [[Плацдарм|плацдарма]] на яго правым беразе.

Пераадолеўшы з баямі за 30 дзён больш за 300 кіламетраў, 77-я гвардзейская дывізія 26 верасня выйшла да Дняпра ў раёне вёскі Неданчычы [[Рыпкынскі раён|Рыпкынскага раёна]] [[Чарнігаўская вобласць|Чарнігаўскай вобласці]] [[Украінская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Украінскай ССР]]. У ноч з 26 на 27 верасня 1943 года перадавыя атрады 218-га гвардзейскага стралковага палка пад лютым агнём праціўніка фарсіравалі раку і захапілі плацдарм ля вёскі Дземарка [[Камарынскі раён|Камарынскага раёна]] [[Палеская вобласць|Палескай вобласці]] [[Беларуская Савецкая Сацыялістычная Рэспубліка|Беларускай ССР]]. Падчас пераправы кулямётчык Прымак, размясціўшыся на носе дэсантнай лодкі, падаўляў агнявыя кропкі праціўніка. Пасля высадкі на правы бераг Павел Аляксандравіч са сваім кулямётам зайшоў у фланг контратакующей нямецкай пяхоце і адкрыў шквальны агонь, чым забяспечыў прасоўванне сваіх стралковых частак. У баі за ўтрыманне плацдарма 27 верасня. П. А. Прымак высунуў кулямёт на пазіцыю наперадзе сваёй пяхоты і кінжальным агнём адбіў чатыры варожыя контратакі. Быў паранены, але не пакінуў поля бою. Знішчыў дзве агнявыя кропкі, і да 20 нямецкіх салдатсалдатаў і афіцэраў. Загінуў смерцю храбрых, забіты асколкам варожага снарада. За ўзорнае выкананне баявых заданняў камандавання па фарсіраванні ракі Дняпро і праяўленыя пры гэтым адвагу і геройства указам Прэзідыума Вярхоўнага Савета СССР ад [[15 студзеня]] 1944 года гвардыі малодшаму сяржанту Прымаку Паўлу Аляксандравічу было прысвоена званне Героя Савецкага Саюза пасмяротна. Пахаваны П. А. Прымак ў брацкай магіле савецкіх воінаў у вёсцы Неданчычы Рыпкынскага раёна Чарнігаўскай вобласці [[Украіна|Украіны]].

* {{Кніга|год=1984}}

{{DEFAULTSORT:Прымак, Павел Аляксандравіч}}