Кантабры: Розніца паміж версіямі

Кантабры карысталіся рэпутацыяй неўтаймаваных і незалежных горцаў. Працяглы час ім удавалася адбіваць напады рымлян. Упершыню войскі Рымскай рэспублікі напалі на іх каля 150 г. да н.э. У сваіх «Запісках пра Гальскую вайну» (iii.26) [[Цэзар]] апісвае, як [[Крас]] перамог аб'яднаную армію кантабраў і [[аквітаны|аквітанаў]], якіх ён заве «роднаснымі плямёнамі», што ставіць пад сумнеў прыналежнасць кантабраў да [[Кельтыберы|кельтыбераў]] (гэты пункт гледжання папулярны сярод часткі заходнееўрапейскіх гісторыкаў). Сама назва «кантабры» — [[лігуры|лігурскага]] паходжання і азначае «горцы». Назвы кантабрскіх плямёнаў і іх мясцовыя традыцыі таксама адрозніваюцца ад суседніх кельтыберскіх.

 

 

Пасля гэтага землі кантабраў былі ўключаны ў склад правінцыі [[Тараконская Іспанія]], з абмежаванай аўтаноміяй. Кантабры пастаўлялі рэкрутаў у рымскія дапаможныя войскі (''auxilia''), як і іх заходнія суседзі, [[астуры]]. У старажытнай Кантабрыі знаходзіліся свінцовыя шахты, пра якія вядома мала.

[[Катэгорыя:Плямёны старажытнай Іспаніі]]

[[Катэгорыя:Кельты Іберыі]]