Зыгмунт Мінейка: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
картка, афармленне, арфаграфія
афармленне
Радок 1:
{{Асоба}}
'''Зыгмунт (Сігізмунд) Станіслававіч МІНЕЙКА''' або '''МІНЕЙКА-ГАЗДАВА''' ({{lang-pl|Zygmunt Mineyko}}; {{ДН|||1840}}, в. Балванішкі Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер в. Зялёны Бор Ашмянскага р-на Гродзенскай вобл. — {{ДС|27|12|1925}}, {{МС|[[Грэцыя|у Грэцыі|}}]]; Псеўданімы: ''Баравы'') — кіраўнік [[Паўстанне 1863-1864|паўстання 1863—1864 гадоў]] у Ашмянскім павеце.
 
У 1863 у атрадах [[М. Лягневіч]]а. Паўстанцкі ваенны начальнік Ашмянскага павета, камандзір атрада. 3(15) чэрвеня 1863 г. атрад быў разбіты пад Расолішкамі, Мінейка палонены і прыгавораны да пакарання смерцю. Толькі праз [[хабар]]у ўдалося змяніць прысуд на 12 гадоў катаргі ў [[Сібір]]ы.
 
Адзін з кіраўнікоў арганізацыі ссыльных. У 1865 годзе З. Мінейка збег з катаргі, затым выехаў за мяжу. Скончыў акадэмію генштаба ў Парыжы (1868). З 1891 года  — у Грэцыі, удзельнічаў у вайне з Турцыяй за Крыт, быў папулярызатарам [[Летнія Алімпійскія гульні 1896|Алімпійскіх гульняў 1896 года]] ў Афінах. Ганаровы грамадзянін Грэцыі. Аўтар успамінаў.
 
Ажаніўся з грэчанкай Празерпінай Манарыс, іх дачка Зоф'яЗоф’я — жонка Георгіяса Папандрэу-старэйшага (1888—1968), вядомага палітыка, прэм'ерпрэм’ер-міністра ўрада Грэцыі ў эміграцыі (1944—1945), а таксама ў 1963—1965 г.
 
== Творы ==
Радок 19:
** PSB;
** ЭГБ, т. 5.
 
{{Бібліяінфармацыя}}
 
{{DEFAULTSORT:Мінейка Зыгмунт}}
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Удзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў]]