'''Пры́казка''' — [[жанр]] народнай [[Паэзія|паэтычнай]] творчасці, агульнавядомае кароткае выслоўе з павучальным сэнсам. Па форме і функцыі гэты тып [[устойлівая адзінка|ўстойлівай адзінкі]] аналагічны [[сказ]]у — валодае сэнсавай, структурнай і інтанацыйнай завершанасцю.
Прыклад: ''Адной рукой і вузла не завяжаш''. Вывучэннем прыказак з [[мовазнаўства|мовазнаўчых]] пазiцый займаецца [[фразеалогія]].
Прыказка — – "«фальклорны мікратэкст"»:<ref>Mихневич А. Е. Идиоматика // Белорусский и другие славянские языки: семантика и прагматика: Материалы Междунар. конференции Вторые Супруновские чтения (28–2928-29 сент. 2001 г., Минск) / В авт. редакции. – — Мн.: БГУ, 2002. с.89–9589-95. С.94</ref> у ім філасофскі змест спалучаецца з дасканаласцю формы, якая адшліфоўвалася даволі часта на працягу стагоддзяў. Яе кампаненты часта звязваюцца ўнутранай [[рыфма]]й: ''Сем разоў адмервай, а раз адрэзвай''. Прыказкі свабодна ўключаюцца ў тэкст, так як іх выкарыстанне не абумоўлена заканамернасцямі лексіка-граматычнай спалучальнасці са словамі свабоднага ўжывання. Нават дыскурсіўная залежнасць прыказак меншая ў параўнанні з [[прымаўка]]мі.
== Гл. таксама ==
Радок 15:
== Спасылкі ==
* [http://dumki.org/author/49 Беларускія народныя прыказкі]
* [http://slovari.yandex.ru/~книги/Гуманитарный%20словарь/Пословица/ Пословица] // Российский гуманитарный энциклопедический словарь: В 3 т. — М.: Гуманит. изд. центр ВЛАДОС: Филол. фак. С.-Петерб. гос. ун-та, 2002. {{ref-ru}}
