Туніс: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Іван Булва (размовы | уклад) др →Эканоміка |
Іван Булва (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 106:
Асноўныя гандлёвыя партнёры — краіны ЕС. Экспарт: Францыя (31 %), Італія (17 %), Германія (11,5 %). Імпарт: Францыя (17 %), Італія (16 %), Кітай (9 %)<ref>http://atlas.cid.harvard.edu/explore/?country=223&partner=undefined&product=undefined&productClass=HS&startYear=undefined&target=Product&year=2016</ref>. Туніс імпартуе прадукцыю машынабудавання (аўтамабілі, камп'ютары, тэлефоны), лекі, прадукты нафтаперапрацоўкі.
=== Транспарт ===
[[Выява:Bahnhof Sfax.jpg|thumb|200px|[[Цягнік]] на чале з [[цеплавоз]]ам на станцыі [[Сфакс]] [[Туніскія чыгункі|SNCFT]]]]
{{main|Транспарт у Тунісе}}
Паветраны транспарт злучае Туніс з краінамі Афрыкі і Еўропы, абслугоўваюцца таксама ўнутраныя паветраныя лініі<ref name="bse26">Большая советская энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 26. Тихорецк — Ульяново. 1977. 624 стр., илл.; 46 л. илл. и карт.</ref>. Аэрапорты: [[Міжнародны аэрапорт Туніс-Карфаген|Туніс-Карфаген]], [[Аэрапорт Манасцір імя Хабіба Бургібы|Манасцір імя Хабіба Бургібы]] і інш.▼
Горад Туніс з'яўляецца цэнтрам транспартнай сістэмы краіны, як самы буйны горад з самым вялікім портам і зручнай транзітнай сістэмай.
Даўжыня [[Туніскія чыгункі|чыгуначнай сеткі краіны]], кіруемай кампаніяй [[SNCFT]] ({{lang-fr|Société Nationale des Chemins de Fer Tunisiens}}), звыш 1900 км, з іх з [[Шырыня каляіны|шырынёй каляіны]] 1435 мм — 473 км<ref name="bse26" /> і 1674 км з шырынёй каляіны 1000 мм.▼
Важную ролю ва ўнутраных перавозках адыгрываюць аўтадарогі. На [[1973]] год працягласць шашэйных дарог складала 18,8 тыс. км, з іх палепшаных — 10,6 тыс. км<ref name="bse26" />. На 2010 год працягласць шашэйных дарог складала 19,4 тыс. км, з іх палепшаных - 14,7 тыс. км
▲Чыгуначны транспарт развіты на населенай поўначы, дзе сфармавалася чыгуначная сетка. Даўжыня [[Туніскія чыгункі|чыгуначнай сеткі краіны]], кіруемай кампаніяй [[SNCFT]] ({{lang-fr|Société Nationale des Chemins de Fer Tunisiens}}), звыш
Туніс мае разгалінаваную сетку трубаправодаў, уключаючы 3059 км газаправодаў, 1203 кіламетраў нафтаправодаў і 345 км нафтапрадуктаправодаў
Міжнародныя грузавыя перавозкі ажыццяўляюцца марскім транспартам. Асноўныя порты краіны: [[Хальк-эль-Уэд]], [[Сфакс]], [[Бізерта]], Сехіра, [[Сус]]<ref name="bse26" />.
▲Паветраны транспарт злучае Туніс з краінамі Афрыкі і Еўропы, абслугоўваюцца таксама ўнутраныя паветраныя лініі<ref name="bse26">Большая советская энциклопедия. Гл. ред. А. М. Прохоров, 3-е изд. Т. 26. Тихорецк — Ульяново. 1977. 624 стр., илл.; 46 л. илл. и карт.</ref>. У краіне восем міжнародных аэрапортаў, агульная колькасць аэрапортаў 29 (на 2013 год). Аэрапорты: [[Міжнародны аэрапорт Туніс-Карфаген|Туніс-Карфаген]], [[Аэрапорт Манасцір імя Хабіба Бургібы|Манасцір імя Хабіба Бургібы]] і інш.
== Культура ==
| |||