Арманда Дыяз: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 43:
|роспіс =
}}
'''Арма́нда Ды́яз''' ({{Lang-it|Armando Diaz}}; {{ДН|5|12|1861}}, [[{{МН|Неапаль]] Неапалі}} — {{Датасмерці|29|02|1928}}, [[{{МС|Рым]]) Рыме}}) — ваенны дзеяч [[Каралеўства Італія (1861—1946)|Італіі]]. Па заканчэнні [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] атрымаў ганаровае званне герцага Перамогі ({{Lang-it|Duca della Vittoria}}, 1918). [[Маршал]] Італіі (4 лістапада 1924).
 
== Біяграфія ==
З [[1881]] года  — у арміі, вызначыўся ў ходзе экспедыцыі ў [[Трыпалі]] ў [[Італа-турэцкая вайна|італа-турэцкай вайне 1911 года]]. Пасля вайны на камандных пасадах у [[Генеральны штаб|Генштабе]]. З пачаткам [[Першая сусветная вайна|Першай сусветнай вайны]] займаў пасаду начальніка аператыўнага аддзела Вярхоўнага камандавання. У [[1916]] годзе прызначаны камандзірам 49-й дывізіі. Ваяваў на [[Соча|Ізонцы]], вызначыўся пры надыходзе італьянскай арміі ў лістападзе 1916-га. У пачатку [[1917]] года прызначаны камандзірам 28-га армейскага корпуса. У ходзе [[Адзінаццатая бітва пры Ізонцы|адзінаццатай бітвы пры Ізонцы]], яго корпус змог прарваць [[Аўстра-Венгрыя|аўстра-венгерскі]] фронт. У тым жа годзе прызначаны начальнікам Генштаба. Дыязу ўдалося спыніць наступленне аўстра-венгерскіх войскаў у [[Бітва пры Капарэце|Капарэце]] і прадухіліць поўны разгром італьянскай арміі. У канцы 1918 года італьянская армія пад кіраўніцтвам Дыяза пачала шырокамаштабнае наступленне, якая атрымала назву бітвы пры [[Бітва пры Віторыа-Венэце|Віторыа-Венэце]]. У ходзе наступлення аўстра-венгерская армія была разгромлена. 3 лістапада 1918 года баявыя дзеянні на [[Італьянскі фронт Першай сусветнай вайны|Італьянскім фронце]] былі спыненыя.
 
Пасля вайны віцэ-прэзідэнт Ваеннага савета і ваенны міністр Італіі, затым выйшаў у адстаўку.
 
{{зноскі}}
 
== Літаратура ==
* {{Кніга:Залескі К.А.:Хто быў хто ў ПСВ}}