Стывен Гровер Кліўленд: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Тэгі: Праўка з маб. прылады Праўка праз мабільную версію сайта
др правапіс, удакладненне
Радок 79:
== Біяграфія ==
 
Кліўленд быў лідэрамлідарам руху дэмакратаў у падтрымку бізнесубізнэсу, які выступаў супраць высокіх тарыфаў, [[свабоднае срэбра|свабоднага срэбра]], інфляцыі, імперыялізму і субсідый бізнесубізнэсу, фермерам і ветэранам. Яго крыжовы паход за палітычныя рэформы і фінансавы кансерватызм зрабілі яго знакавай фігурай для амерыканскіх кансерватараў той эпохі. Кліўленд быў шырока вядомы за сваю сумленнасць, упэўненасць у сваіх сілах, шчырасць і прыхільнасць да прынцыпаў [[класічны лібералізм|класічнага лібералізму]]. Ён нястомна змагаўся супраць палітычнай карупцыі, патранажу і марыянэткавай сістэмы ўлады. У якасці рэфарматара Кліўленд меў такі аўтарытэт, што кансерватыўнае крыло [[Рэспубліканская партыя ЗША|Рэспубліканскай партыі]] падтрымала яго на выбарах [[1884]] года.
 
Падчас яго другога тэрміну адбылася сумнавядомая [[паніка 1893 года]], якая перарасла ў цяжкую нацыянальную дэпрэсію, якую Кліўленд не змог пераламаць. Гэта сруйнавала Дэмакратычную партыю, адкрываючы шлях для рэспубліканскай перамогі на выбарах ў 1894 годзе, а ворагі Кліўленда ў аграрных пытаннях і свабоднага срэбра ўзялі канроль над Дэмакратычнай партыяй ў [[1896]] годзе. У выніку адбылася палітычная перабудова, якая завяршыла [[трохпартыйнаятрэцяя партыйная сістэма (ЗША)|трохпартыйнуютрэцюю партыйную сістэму]] і запусціла [[чатырохпартыйнаячацвёртая партыйная сістэма|чатырохпартыйную сістэму(ЗША)|чацвёртую]] і [[Прагрэсіўная эра|Прагрэсіўную эру]].
 
Кліўленд быў грозным палітыкам, у адказ ён атрымліваў адпаведную крытыку. Яго ўмяшальніцтва ў [[Пулманаўская стачка 1894 года|Пулманаўскую стачку 1894 года]] абурыла прафсаюзы па ўсёй краіне; яго падтрымка [[залаты стандарт|залатога стандарту]] і апазіцыя свабоднаму срэбру прывяла да канфрантацыі з аграрным крылом Дэмакратычнай партыі. Крытыкі скардзіліся, што Кліўленд быў перагружаны эканамічнымі катастрофамі ў краіне падчас яго другога тэрміну. Тым не менш, яго рэпутацыя непадкупнага чалавека з добрым характарам пераўзышлі непрыемнасці яго другога прэзідэнцкага тэрміну. Сёння, Кліўленд на думку большасці гісторыкаў лічыцца паспяховым лідэрамлідарам і ўваходзіць у лік другога эшалона амерыканскіх прэзідэнтаў.
 
{{зноскі}}