У 1922—1924 кандыдат у члены, у 1924—1931 член ЦВК БССР. У 1924 вучыўся ў [[Горад Масква|Маскве]] ў Дзяржаўным інстытуце журналістыкі.
У [[1927]] годзе падчас камандзіроўкі ад Наркамасветы разам з [[Зміцер Жылуновіч|Ц. Гартным]] і [[Міхась Зарэцкі|М. Зарэцкім]] пабываў у [[Латвія|Латвіі]], [[Германія]], [[Францыя|Францыі]] і [[Чэхаславакія|Чэхаславакіі]]<ref>{{артыкул|аўтар=Айзенштат,|загаловак=Жыццё і драма Міхася Чарота: дакументальная версія|арыгінал=|спасылка=|аўтар выдання=|выданне=Беларусь|тып=|месца=|выдавецтва=|год=1989|выпуск=|том=|нумар=7|старонкі=5|isbn=}}</ref>. У [[1927]] годзе быў у праўленні [[Беларускае таварыства дружбы і культурнай сувязі з замежнымі краінамі|Беларускага таварыства па культурных сувязях з замежжам]]. У [[1930-я]] працаваў загадчыкам літаратурнага сектара [[Дзяржаўнае выдавецтва БССР|Дзяржаўнага выдавецтва БССР]], кансультантам у кабінеце маладога аўтара [[Саюз беларускіх пісьменнікаў|Саюза пісьменнікаў БССР]]. Прысвяціў фігурантам справы «[[Саюз вызвалення Беларусі, справа|Саюза вызвалення Беларусі]]» верш «Суровы прыгавор падпісваю першым…», у якім асуджаў іх за нацдэмаўшчыну<ref>{{Кніга|аўтар = Мяснікоў, А. Ф.|частка = |загаловак = Сто асоб беларускай гісторыі: гістарычныя партрэты|арыгінал = |спасылка = |адказны = Анатоль Мяснікоў|выданне = |месца = Мінск|выдавецтва = Литература и Искусство|год = 2008|том = |старонкі = 241|старонак =344 |серыя = |isbn = |тыраж = }}</ref>. Член [[Саюз пісьменнікаў СССР|Саюза пісьменнікаў СССР]] (з 1934).
