Пракопій Кесарыйскі: Розніца паміж версіямі

'''Пракопій Кесарійскі''' ({{lang-el|Προκόπιος}}, {{lang-la|Procopius}}; ({{ДН|||500}}— памёр пасля [[562]])  — [[Візантыйская імперыя|візантыйскі]] познеантычны [[гісторык]].

Нарадзіўся ў [[Кесарыя Палесцінская|Кесарыі Палесцінскай]] у арыстакратычнай сям'ісям’і. Пракопій Кесарыйскі, будучы з [[527]] года саветнікам палкаводца [[Велізарый|Велізарыя]], удзельнічаў у паходах супраць [[персы|персаў]], [[вандалы|вандалаў]] і [[остготы|остготаў]]. Аўтар «Гісторыі войн Юстыніяна» (8 кніг, завершана ў [[553]]), «Пра пабудовы» (553-555553—555), апісанне будаўніцтва пры імператары [[Юстыніян]]е ([[482]] або [[483]] — [[565]]) і «Апошняй гісторыі» (каля [[550]], [[памфлет]] супраць Юстыніяна і [[Феадор|Феадора]]а).

Творы Пракопія Кесарыйскага  — важная крыніца па ўнутранай і знешнепалітычнай гісторыі Візантыі і суседніх дзяржаў канца [[5 стагоддзе|5]]  — [[6 стагоддзе|6 стагоддзя]], утрымоўваюць каштоўныя звесткі пра [[усходнія славяне|ўсходніх]] і [[паўднёвыя славяне|паўднёвых славян]] і [[гуна-цюркскія плямёны]], грамадскі лад, гаспадарку, арганізацыю войска, побыт і г.д., падаюць гісторыю іх ўварвання на [[Балканы]].

У кнізе «Тайная гісторыя» (550 год), якая распавядае пра скандальную хроніку імператарскага двара, упершыню ўжыў тэрмін «[[анекдот]]»<ref>Українські анекдоти: від козацьких часів і по наші дні / Упорядник і автор передмови [[Валянцін Лукіч Чамерыс|В. Чемерис]]. - — Київ: Український письменник, 1995.- 382 сторінки. Сторінка 3. ISBN 5-333-01464-7 </ref>

* J. Haury (Hg.): ''Procopii Caesariensis Opera omnia'', 4 Bde., Leipzig 1905—1913. ''Новае выпраўленае і дапоўненае выданне'': G. Wirth (Hg.), ''ibid.''  — Leipzig 1962—1964.