Полацкае ваяводства: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 58:
Заснавана ў [[1504]] г. на тэрыторыі былога [[Полацкае княства|Полацкага княства]].
 
Ваеннае ліхалецце прычыніла павету моцнае спусташэнне. Сойм ВКЛ 1661 г. характарызаваў стан ваяводства як «цалкам спустошаны маскоўскім непрыяцелем»<ref>Volumina legum: przedruk zbioru praw staraniem xx. pijarow w Warszawie od r. 1732 do r. 1782 wyd. T. 4. — Petersburg: J. Ohryzko,1859. — 518 s. — S. 386—389.</ref>, а колькасць дымаў скарацілася на 70%<ref>Morzy, J. Kryzys demograficzny na Litwie i Białorusi w II połowie XVII wieku / Józef Morzy. — Poznań: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, 1965. — 405 s. — Tabl. 22, 24. — (Prace Wydziału Filozoficzno-Historycznego - Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Historia 21).</ref>.
 
Ліквідавана ў [[1793]] г. згодна з рашэннямі [[Гарадзенскі сойм, 1793|Гарадзенскага сойма]]. У 1772 г. правабярэжная частка ваяводства адышла да [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] і ў выглядзе [[Полацкая правінцыя|Полацкай правінцыі]] ўвайшла ў склад [[Пскоўская губерня|Пскоўскай губерні]]. Левабярэжная частка засталася ў складзе Вялікага Княства Літоўскага. Цэнтрам Полацкага ваяводства стаў [[Лепель]], з [[1776]] г. — [[Ушачы]], з [[1791]] г. — [[Чашнікі]]. У [[1793]] г. паводле [[Другі падзел Рэчы Паспалітай|другога падзела Рэчы Паспалітай]] астатняя частка Полацкага ваяводства была далучана да Расійскай імперыі і ўвайшла ў [[Полацкае намесніцтва|Полацкага намесніцтва]].