Арбіта пахавання: Розніца паміж версіямі

<math>\Delta{H} = 235\mbox{ km} + \left ( 1000 C_R \frac{A}{m} \right )\mbox{ km}</math> <br />

дзе <math>C_R \,</math> з'яўляецца ціскам [[Сонечны вецер|сонечнага выпраменьвання]], каэфіцыент якога — звычайна паміж 1,2 і 1,5, <math>\frac{A}{m} \,</math> з'яўляецца адносінамі плошчы [м²] да масы [кг] гэтага аб'екта. Гэта формула ўключае каля 200 км для [[Геастацыянарная арбіта|геастацыянарнай арбіты]], у гэтыя 200 кіламетраў таксама закладзена вышыня для манеўраў на арбіце. Яшчэ 35 кіламетраў запасу зроблена для забеспячэння бяспекі ў сувязі з уздзеяннем [[гравітацыя|гравітацыйных]] адхіленняў (у першую чаргу сонечных і месяцовыхмесяцавых) на спадарожнікі.

Нізкаарбітальныя ваенныя разведвальныя спадарожнікі з [[Ядзерныя рэактары на касмічных апаратах|ядзернай энергетычнай устаноўкай]] выкарыстоўваюць ніжэйшыя арбіты пахавання ({{lang-en2|nuclear graveyard orbit}}, каля 650—1000 км<ref>[http://www.parliament.uk/documents/post/pn080.pdf IMPACTS ON EARTH FROM SPACE] «nuclear power sources (NPS)… But there are still 42 Soviet NPS from the RORSAT series in ‘nuclear graveyard orbit’ 650-1000km above the Earth.» </ref>). На гэтыя арбіты адпраўляецца актыўная зона ядзернага рэактара пасля заканчэння яе працы. Тэрмін жыцця на гэтых арбітах складае парадку 2 тыс. гадоў.