Тыфон: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
крыніца — ru:Тифон
 
др →‎Згадкі і бібліяграфія: clean up, перанесена: есяцов → есяцав з дапамогай AWB
Радок 8:
 
==Згадкі і бібліяграфія==
У [[Іліяда|Іліядзе]] згадваецца пра барацьбу Тыфона з [[Зеўс]]ам і пра знаходжанне яго ў падземных нетрах, у краіне арымаў або пад гарой [[Арыма|Арымай]]й (у [[Малая Азія|Малой Азіі]]). Паводле некаторых даных, падзеі адбываліся ў Фрыгіі «Катакекаўмене»<ref>Страбон. Геаграфія XII 8, 19 (стар.579)</ref>.
 
Паводле [[Гесіёд]]а Тыфон — апошняе параджэнне [[Гея|Геі (Зямлі)]], зачатае ад [[Тартар]]а. Пераўзыходзіў усіх істот ростам і сілай. Пачвара валодае неверагоднай сілай рук і ног і мае на патыліцы 100 драконавых галоў<ref>Піндар. Алімпійскія песні IV 7; Гігін. Міфы 152</ref>, з чорнымі языкамі і вогненнымі вачамі; з пашчаў яго вырываецца то звычайны голас багоў, то роў жудаснага быка, тое рыканне льва, то выццё сабакі, то рэзкі свіст, які аддаецца рэхам у горах.
Радок 22:
У вытлумачэнні, Тыфон быў правадыром гігантаў у Фрыгіі, пераможаных [[Зеўс]]ам<ref>Дыядор Сіцылійскі. Гістарычная бібліятэка V 71, 2</ref>. Паводле іншых, паражоны маланкай і шукаў сховішчы пад зямлёй, утварыўшы рэчышча ракі Аронт<ref>Страбон. Геаграфія XVI 2, 7 (стар.751)</ref>. «Меч Тыфея» згадвае Вергілій<ref>Вергілій. Энеіда VIII 298</ref>.
 
Яго лакалізуюць на гары [[Джэбель аль-Акра#Касій|Касій]] у Сірыі, сучасныя навукоўцы параўноўваюць яго з [[Ілуянка|Ілуянкам]]м.
 
Пазней Тыфон атаясамляўся з егіпецкім [[Сет, міфалогія|Сетам]]<ref>Эсхіл. Просьбіткі 560; Герадот. Гісторыя II 144; Плутарх. Пра Ісіду і Асірыса 2</ref>, богам [[Сірока]], смерці, спусташэння, сонечнага і месяцовагамесяцавага [[зацьменне|зацьменняў]] і іншых няшчасцяў. Егіпецкае сузор'е Тыфона грэкі называлі Мядзведзем<ref>Плутарх. Пра Ісіду і Асірысе 21</ref>.
Тыфонам умоўна называецца міфічная жывёла, у выглядзе якога (або мужчыны з яго галавой) малявалі старажытнаегіпецкага бога Сета — у яго гарбаты тонкі нос, загнутыя ўніз і прамыя доўгія, прамавугольныя на канцах, вушы, цвёрды як палка хвост, расшчэплены на канцы<ref>Эль Алави, Мохамед Эль Саиед Эль Саиед [http://www.lib.ua-ru.net/diss/cont/194278.html Образно-стилистическое своеобразие анималистической пластики Древнего Египта]: диссертация ... кандидата искусствоведения: 17.00.04. — Ленинград, 1984. — 181 с.</ref>.