Марлан Бранда: Розніца паміж версіямі

'''Ма́рлан Бра́нда''' ({{lang-en|Marlon Brando}}; [[3 красавіка]] [[1924]], {{МС|Омаха}}, [[Небраска]], [[ЗША]] — {{ДС|1|7|2004}}, {{МС|Лос-Анджэлес}}, [[ЗША]]) — амерыканскі [[акцёр]] кіно і тэатра, [[рэжысёр]]. Адзін з найвыбітнейшых амерыканскіх акцёраў.

Вучыўся ў ваеннай акадэміі, у тэатральным класе школы сацыяльных даследаванняў, а потым у Акцёрскай студыі Лі Страсберга. У 1944 дэбютаваў у тэатры на Брадвеі ў п'есеп’есе «Я памятаю маму», а ў 1950 — у кіно (фільм «Мужчыны»).

Для акцёрскай манеры Бранда ўласцівы непасрэдная эмацыйнасць, імправізацыйны талент, прыцягальнасць і г.д. Свой уласны стыль ён распрацаваў па сістэме [[Канстанцін Сяргеевіч Станіслаўскі|Станіслаўскага]]. Яго ігра мела ўплыў на такіх акцёраў як Джэймс Дін, [[Роберт Дэ Ніра]], [[Пол Ньюман]]. Дыяпазон яго акцёрскіх здольнасцей надзвычай шырокі  — ад псіхалагічных драм да лёгкіх камедый. Найбольш удалыя і складаныя ролі сыграў у фільмах «Пагоня» (1965), «[[Хросны бацька]]» ([[1972]]; прэмія «Оскар»), «Апошняе танга ў Парыжы» ([[1972]]), «Апакаліпсіс сёння» (1979), «Дон Жуан дэ Марка» ([[1995]]). Здымаўся ў кінастужках вядомых амерыканскіх і еўрапейскіх рэжысёраў  — Ф.  Ф.  Копалы, [[Элія Казан|Э. Казана]], Б. Берталучы і інш. Неаднаразовы лаўрэат міжнародных кінафестываляў, прэмій Брытанскай кінаакадэміі. У [[1994]] апублікаваў мемуары пад назвай «Песні, якім навучыла мяне маці».