Унебаўзяцце Найсвяцейшай Дзевы Марыі: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
дрНяма тлумачэння праўкі |
Скасавана ссылка на воблу (рыбу) у слове ВОБЛАКА |
||
Радок 23:
Паводле адных звестках Марыя жыла ў [[горад Эфес|Эфесе]] пад апекай [[Яна Багаслоў|Яна Багаслова]], па другіх — у яго ж доме ў [[Іерусалім]]е, на [[Сіёнская гара|Сіёнскай гары]], пра што сведчылі на пачатку [[VI ст.]] [[Патрыярх града Іерусаліма і ўсяе Палесціны|іерусалімскія патрыярхі]] [[Мадэст Іерусалімскі|Мадэст]] і [[Сафроній Іерусалімскі|Сафроній]]<ref name="catholic2"/>.
Аднойчы, калі Марыя ўжо чарговы раз малілася на [[Алейная гара|Алейнай гары]], з'явіўся [[Арханёл Габрыэль]] з весткай аб набліжэнні Яе перасялення на неба, дзе [[Хрыстос]] ужо падрыхтаваў Ёй месца каля сябе (Другое Звеставанне). І як доказ арханёл пакінуў сарваную ў [[рай|раі]] галінку [[Фінікавая пальма|фінікавай пальмы]], каб яе неслі перад [[труна|труной]] падчас пахавання. Марыя згасла ціха, без мук. Старажытныя хрысціянскія аўтары ўжываюць для апісання Яе адыходу словы «сон», «спачынак» (Pausatio), «пераход» (Transitus), «засненне» (Dormitio), «унебаўзяцце» (Assumptio, ad sumeu — браць да сябе, да Бога). Калі Багародзіца аддавала апошнія наказы [[апостал]]ам [[Ян, евангеліст|Яну]] і [[Якуб, апостал|Якубу]], раптам пачуўся шум і над домам з'явіліся светлыя
=== Пахаванне ===
| |||