Джордж Браўн: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
{{Цёзкі2|Браўн}}
{{навуковец}}
'''Джордж Браўн''', або '''Броўн''' (''Brown'', у манастве Юзаф, {{ДН|1|6|1801}}, [[Санкт-Пецярбург]] — {{ДС|31|12|1879}}, [[Кракаў]]) — [[гісторык]], [[бібліёграф]] і [[педагог]].
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 1 чэрвеня 188011801 г. у Санкт-Пецярбургу ў сям'і англічаніна ды італьянкі. Вучыўся ў езуіцкіх калегіумах [[Пецярбург]]а і [[Полацк]]а, [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]]. У [[Езуіты|Таварыства Ісуса]] ўступіў [[6 жніўня]] [[1817]] г. у Пушы.
 
Пасля выгнання езуітаў з [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (1820) пэўны час знаходзіўся ў [[Ферара|Ферары]], а потым вярнуўся ва [[Усходняя Еўропа|Ўсходнюю Еўропу]] - на [[Галічына|Галічыну]]. Выкладаў філасофію [[Цярнопаль|Цярнопальскім езуіцкім калегіуме]] (1822-1824), тэалогію ў Старай Весі (1824-1826) і Тынцы (1826-1828). У 1828 г. у [[Перамышль|Перамышлі]] высвечаны на ксяндза. Прафесар гуманістыкі ў Цярнопалі (1828-1830 і 1832-1833), царкоўнай гісторыі ў Тынцы (1830-1831), філасофіі Цярнопалі (1833-1835). З 1838 па 1843 гг. - рэктар Цярнопальскага езуіцкага калегіума, потым прэфект штудый і прафесар багаслоўя ў Новым Сончы (1843-1844), прэфект гімназіі і ўсеагульнай гісторыі ў Цярнопалі (1844-1846). У 1846-1848 гг. - прэфект штудый, а потым - рэктар калегіума і шляхецкага канвікта, а таксама прафесар ўсеагульнай гісторыі ў [[Львоў|Львове]].
 
УПад гадычас нядоўгай ліквідацыі Таварыства Ісуса ў [[Аўстрыйская імперыя|Аўстрыйскай імперыі]] (1848-1852) Браўн заставаўся у Львове, працуючы над бібліяграфіяй езуітаў [[Польшча|Польшчы]], [[Літва|Літвы]] і [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусі]]. У [[1853]] г. браў удзел у XXII Генеральнай кангрэгацыі Таварыства Ісуса ў [[Рым|Рыме]], дзе меў магчымасць знайсці новыя матэрыялы да сваіх гістарычных даследаванняў. У 1854-1866 гг. - правінцыял Галіцкай правінцыі Таварыста Ісуса, а потым - настаяцель у ЛЬвовеЛьвове (1866-1870), пракуратара правінцыі і прэфект бібліятэкі ў [[Кракаў|Кракаве]] (1871-1879).
 
== Працы ==
Вывучаў гісторыю ордэна езуітаў Польшчы, Літвы і Беларусі. Стварыў бібліяграфічны слоўнік на лацінскай мове «Бібліятэка пісьменнікаў польскай асістэнцыі Таварыства Ісуса» ([[1856]]). Перадаваў бельгійскаму езуіту Аўгустыну дэ Бакеру матэрыялы да агульнай бібліяграфіі ордэна («Bibliothèque de la Compagnie de Jésus», t. 1-7, 1853—1861). Напісаў на [[лацінская мова|лацінскай мове]] гісторыю [[езуіты|езуітаў]] на [[Беларусь|Беларусі]] (не апублікавана, рукапіс захоўваецца ў архіве езуітаў у [[Рым]]е). У [[1861]]—[[1870]] гадах супрацоўнічаў з часопісамі «[[Tygodnik katolicki]]» («Каталіцкі штотыднёвік»), у якім друкаваў артыкулы па гісторыі [[Беларусь|Беларусі]].
Вывучаў гісторыю ордэна езуітаў Польшчы, Літвы і Беларусі.
У [[1861]]—[[1870]] гадах супрацоўнічаў з часопісамі «[[Tygodnik katolicki]]» («Каталіцкі штотыднёвік»), у якім друкаваў артыкулы па гісторыі [[Беларусь|Беларусі]].
 
 
 
Стварыў бібліяграфічны слоўнік на лацінскай мове «Бібліятэка пісьменнікаў польскай асістэнцыі Таварыства Ісуса» ([[1856]]). Перадаваў бельгійскаму езуіту Аўгустыну дэ Бакеру матэрыялы да агульнай бібліяграфіі ордэна («Bibliothèque de la Compagnie de Jésus», t. 1-7, 1853—1861). Напісаў на [[лацінская мова|лацінскай мове]] гісторыю [[езуіты|езуітаў]] на [[Беларусь|Беларусі]] (не апублікавана, рукапіс захоўваецца ў архіве езуітаў у [[Рым]]е).
 
== Літаратура ==
* Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.3: Беларусы — Варанец / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш — Мінск: БелЭн, 1996. — Т. 3. — 511 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0068-4