Якаб Кандраў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 27:
'''Якаб Кандраў''' ({{lang-pl|Jakób Condrau}}, {{lang-la|Jacobus Condrau}}; [[27 верасня]] [[1779]], [[Кур]], [[Швейцарыя]] – [[20 красавіка]] [[1836]], [[Цярнопаль]]) - педагог, прафесар [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]].
== Біяграфія ==
Уступіў у [[Езуіты|Таварыства Ісуса]] [[24 чэрвеня]] [[1805]] г. на [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусі]]. Потым вывучаў тэалогію ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]] (1806-1808). У 1808-1820 гг. – прафесар вышэйшай і прыкладной матэматыкі, фізікі, батанікі і астраноміі Полацкага езуіцкага калегіума і пасля яе пераўтварэння - Полацкай езуіцкай акадэміі. У навучальным працэсе шырока выкарыстоўваў экспанаты езуіцкага музея. (Падрабязней пра выкладанне Я.Кандраў сваіх курсаў гл. Т.Б.Блинова<ref>Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 167-168.</ref>.) [[15 жніўня]] [[1817]] г. даў у Полацку чатыры ўрачыстыя абяцанні.
Пасля выгнання езуітаў з [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] ([[1820]]) выкладаў у горадзе Навары ([[Італія]]), а ў апошнія гады жыцця чытаў курсы філасофіі і натуральнай гісторыі ў [[Цярнопаль|Цярнопальскім езуіцкім калегіуме]], дзе стварыў кабінет натуральнай гісторыі<ref>Brown, Józef. Biblioteka pisarzów assystencyi polskiej Towarzystwa Jezusowego. - Poznań: Ludwik Merzbach, 1862 - s. 150</ref><ref>[https://elib.grsu.by/doc/161 Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 249.]</ref>.
| |||